روغن شاه دانه و خواص تاثیرگذار آن موجب شده تا در طب سنتی و مدرن آن را به عنوان یک مسکن موثر درد و تسکین دهنده اعصاب بشناسند، از گیاه کانابیس گرفته می شود.
شاه دانه (به فارسی دری: تخم) (به فارسی پهلوی: کنب) (به انگلیسی: Cannabis) (نام علمی: Cannabis) سردهای از گیاهان گلدار و گیاهی یکساله است.
میوهٔ این گیاه ریز و روغنی بوده و خاصیت آرامبخش و ایجاد سرخوشی موقت دارد که از آن برای مصارف درمانی نیز استفاده میشود.
از بخشهای مختلف این گیاهان مشتقات فراوانی از جمله تخم شاه دانه و الیاف شاه دانه و سایکواکتیوهایی مثل ماریجوانا و حشیش تهیه میشود.
گونههای مختلفی از روغن شاه دانه وجود داشته و دست کم سه گونه از این سردهٔ گیاهی معرفی و ثبت شدهاست.
گیاهی شبیه به گزنه که بلندیش تا دو متر میرسد. دارای غنچههای متعدد، برگهای کشیده و دانههای ریز است.
همچنین از دانهها جهت تهیه روغن و تولید صابون استفاده میشود.
برگها و غنچه مستقیماً یا جهت تولید ماده روانگردان بنگ استفاده میشد.
بر طبق بیانات مورخین، روغن شاه دانه از اولین گیاهانی بوده که توسط بشر کشت شدهاست.
استفاده از برگ و غنچه روغن شاه دانه (کانابیس) به عنوان کانابینوئید به بیش از پنج هزار سال قبل میرسد.
در بعضی از کتب قدیمی به کانابیس گیاه مقدس میگفتند.
از این گیاه جهت درمان بعضی بیماریها، کم کردن درد قاعدگی خانمها، درمان افسردگی و… استفاده میشود.
روغن شاه دانه در استانهای فارس، اصفهان، تهران و شمال ایران جهت تولید الیاف یا بذر کشت میشود.
جنس مؤنث این گیاه در ایران به نام وید یا گل نیز شناخته میشود که مورد مصرف تدخینی قرار میگیرد.
روغن شاه دانه یکی از گیاهان محبوب در طب سنتی است که اثرات روانگردان ماریجوانا را ندارد و برای درمان بسیاری از دردها و بیماریها توصیه میشود.
با ما همراه باشید تا بیشتر با خواص روغن شاه دانه آشنا شوید.
روغن شاه دانه از عصارهٔ گیاه روغن شاه دانه (کانابیس) گرفته میشود.
سپس این روغن را با دیگر روغنهای پایه (carrier oil) مثل روغن نارگیل رقیق میکنند.
روغن شاه دانه با خواص بینظیر خود محبوبیت زیادی در دنیای سلامت بهدست آورده است.
پژوهشها نشان میدهند که تسکیندهندگی نشانههای بیماریهایی همچون اضطراب یا دردهای مزمن، ازجمله خواص روغن شاه دانه است.
از ۲۹۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، ماریجوانا بهعنوان مسکنی برای درد استفاده میشد.
دانشمندان بهتازگی کشف کردهاند که برخی از ترکیبات این گیاه، ازجمله دانه آن یعنی روغن شاه دانه، در کاهش درد مؤثر هستند.
بدن انسان دارای سیستم خاصی به نام سیستم اندوکانابینوئید (ECS) است.
این سیستم در تنظیم عملکردهای متعددی مثل خواب، اشتها، درد و واکنشهای سیستم ایمنی نقش دارد.
بدن ما وظیفهٔ تولید اندوکانابینوئیدها را که انتقالدهندههایی عصبی هستند و به گیرندههای کانابینوئید متصل میشوند، برعهده دارد.
پژوهشها نشان میدهند که روغن شاه دانه میتواند روی کاهش دردهای مزمن، کاهش التهاب و تداخلات سیستم عصبی اثرگذار باشد.
برای مثال، در یکی از آزمایشاتی که اثرات روغن شاه دانه را بهصورت خوراکی روی موشها بررسی میکرد، کاهش چشمگیر درد و التهاب سیاتیک مشاهده شد.
افسردگی و اضطراب ازجمله اختلالات رایج سلامت ذهن هستند و میتوانند تأثیر منفی شدیدی روی سلامتی و حال خوب افراد بگذارند.
به نقل از سازمان جهانی بهداشت، افسردگی بهتنهایی یکی از بزرگترین ناتوانکنندهها در سراسر جهان بهشمار میآید.
این در حالی است که اختلال اضطراب رتبهٔ ششم را به خود اختصاص داده است.
معمولا درمان اضطراب و افسردگی با کمک داروهای پزشکی صورت میگیرد که اغلب عوارض جانبی متعددی مانند خوابآلودگی، سراسیمگی، بی خوابی، ناتوانی جنسی و سردرد را به همراه دارند.
درضمن، داروهایی مثل بنزودیازپین میتوانند اعتیادآور باشند و بیمار را دچار سوءمصرف دارو کند.
از دیگر خواص روغن شاه دانه، اثر مطلوب آن بر رفع اضطراب و افسردگی است.
روغن شاه دانه
همین موضوع افراد مبتلا به این دو اختلال را نسبت به مصرف این مادهٔ طبیعی ترغیب میکند.
در برزیل پژوهشی روی ۵۷ مرد انجام شد که طی آن، ۹۰ دقیقه پیش از شرکت در یک سخنرانی عمومی شبیهسازیشده، به شرکتکندگان قطرهٔ روغن شاه دانه و دارونما دادند.
محققان متوجه شدند که ۳۰۰ میلیگرم روغن شاه دانه بر کاهش اضطراب شرکتکنندگان درطول تست بسیار اثرگذار بوده است.
دارونماها که حاوی ۱۵۰ میلیگرم و ۶۰۰ میلیگرم روغن شاه دانه بودند، روی اضطراب افراد تأثیر صفر تا ناچیزی گذاشته بودند.
از خواص روغن شاه دانه برای درمان ایمن بی خوابی و اضطراب در کودکانی که پس از آسیب روانی دچار اختلال استرسی شدهاند، استفاده میشود.
در چندین آزمایش با منشأ حیوانی، مشخص شد که روغن شاه دانه اثرات ضدافسردگی نیز دارد.
این خواص روغن شاه دانه را مدیون اثرگذاری آن بر گیرندههای سروتونین هستیم. سروتونین نوعی انتقالدهندهٔ عصبی است که مسئولیت تنظیم حالات روحی و رفتارهای اجتماعی را بهعهده دارد.
از دیگر خواص روغن شاه دانه میتوان به تأثیر آن روی کاهش علائم مرتبط با سرطان یا عوارض جانبی درمانهای سرطان مثل حالت تهوع، استفراغ و درد اشاره کرد.
در آزمایشی، اثر مصرف روغن شاه دانه و تتراهیدروکانابینول روی ۱۷۷ فرد مبتلا به دردهای مرتبط با سرطان که با دارو تسکین نمییافتند، بررسی شد.
کسانی که ترکیبی از هر دو ماده را دریافت کرده بودند، در مقایسه با کسانی که تنها THC مصرف کرده بودند، کاهش درد چشمگیری را تجربه کردند.
روغن شاه دانه میتواند به کاهش تهوع و استفراغ که از شایعترین عوارض جانبی شیمی درمانی هستند، کمک کند.
هرچند داروهایی برای درمان این نشانههای ناراحتکننده وجود دارد.
اما اثربخشی آنها همیشگی نیست و باعث میشود تا عدهای از مبتلایان به سرطان بهدنبال گزینههای دیگر بگردند.
تحقیقی که روی ۱۶ بیمار تحت شیمیدرمانی انجام شد، مشخص کرد که ترکیب مساوی روغن شاه دانه و THC در اسپری دهانی، به کاهش عوارض جانبی درمان کمک کرده است.
نتایج برخی از پژوهشهای آزمایشگاهی و حیوانی، حکایت از خواص ضدسرطانی روغن شاه دانه دارند.
برای مثال، در تحقیقی مشخص شد که استفاده از عصارهٔ غلیظ روغن شاه دانه باعث مرگ سلولهای مبتلا به سرطان سینه میشود.
تحقیق دیگری نشان داد که روغن شاه دانه میتواند جلوی گسترش سلولهای سرطانی بدخیم را در پستان موشها بگیرد.
بااینحال، هنوز به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز داریم.
آکنه یکی از بیماریهای شایع پوستی در میان زنان و مردان است.
گفته میشود که عوامل متعددی، ازجمله ژنتیک، باکتری، عفونتهای زیرپوستی و تولید بیشازحد غدد چربی پوست در بروز آکنه دخیل هستند
طبق تحقیق علمی جدیدی که صورت گرفته است، مشخص شد که یکی دیگر از خاصیتهای روغن شاه دانه، کمک به درمان آکنه است.
روغن شاه دانه بهدلیل داشتن خواص ضدالتهابی و توانایی در کاهش تولید غدد چربی پوست، به درمان این مشکل کمک میکند.
در آزمایشی مشخص شد که روغن شاه دانه با اعمال اثر ضدالتهابی خود و جلوگیری از فعالیت عوامل آکنهزا مثل سیتوکینهای ملتهب، به جلوگیری از تولید غدد چربی پوست کمک میکند.
در تحقیق دیگر با نتایج مشابه به این نتیجه رسیدند که روغن شاه دانه بهدلیل دارا بودن خواص ضدالتهابی، میتواند درمانی امن و مناسب برای مقابله با آکنه باشد.
هرچند این نتایج امیدبخش هستند، اما هنوز به آزمایشهای انسانی بیشتری در این زمینه نیاز است.
محققان بر این باورند که تأثیر روغن شاه دانه روی سیستم اندوکانابینوئید و دیگر سیستمهای پیامرسان مغز، میتواند برای اختلالات عصبی مفید باشد.
درواقع، یکی از بیشترین تحقیقاتی که روی خواص روغن شاه دانه انجام شده است، مربوط به کارایی آن در درمان اختلالات عصبی همچون صرع و ام اس است.
هرچند نتایج تحقیقات در این زمینه هنوز نسبتا جدید هستند، پژوهشهای بسیاری انجام شدهاند که نتایج امیدوارکنندهای داشتهاند.
در آزمایشی که روی ۲۱۴ نفر از مبتلایان به صرع شدید انجام شد، بهازای هر ۲۰۰-۵۰۰ گرم از وزن بدن، ۰٫۹-۲٫۳ گرم روغن شاه دانه تجویز شد. درنتیجه تشنج این افراد بهصورت میانگین ۳۶٫۵٪ کاهش یافت.
در تحقیق دیگری مشخص شد که مصرف روغن شاه دانه در مقایسه با دارونما، تأثیر چشمگیری در کاهش حملات صرع در کودکان سندروم دراوه داشته است.
با این وجود، نباید این نکته را فراموش کرد که در هر دو آزمایش، عدهای از شرکتکنندگان نسبت به درمان با روغن شاه دانه واکنشهای معکوسی مثل تشنج، تب و خستگی بروز دادند.
آزمایشهای دیگری بهمنظور شناسایی خواص روغن شاه دانه و تأثیر آن در درمان دیگر بیماریهای عصبی صورت گرفته است.
برای مثال، در تحقیقات متعددی به این نتیجه رسیدند که روغن شاه دانه موجب بالا رفتن کیفیت خواب افراد دارای بیماری پارکینسون شده است.
بهعلاوه، در تحقیقات حیوانی و آزمایشگاهی مشخص شد که روغن شاه دانه میتواند موجب کاهش التهاب و جلوگیری از بیماریهای عصبی مرتبط با آلزایمر شود.
محققان در یکی از تحقیقات بلندمدت، دریافتند که پس از دادن روغن شاه دانه به موشهایی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به بیماری آلزایمر بودند، کاهش محسوسی در زوال شناختی آنها ایجاد شد.
در جدیدترین پژوهش، ارتباط روغن شاه دانه با سلامت قلب و سیستم گردش خون (که شامل توانایی آن در کاهش فشار خون بالا میشود) کشف شده است.
فشار خون بالا موجب بالا رفتن ریسک ابتلا به بروز ناراحتیهای دیگری مثل سکته، حمله قلبی و سندرم متابولیک میشود.
تحقیقات نشان میدهند که خواص روغن شاه دانه به کاهش فشار خون بالا کمک میکند.
در تحقیق جدیدی که روی ۹ مرد سالم انجام شد، مشخص شد که مصرف ۶۰۰ میلیگرم روغن شاه دانه، باعث میشود تا فشار خون این افراد در حالت استراحت، نسبت به زمانی که دارونما مصرف میکنند، کاهش یابد.
در تحقیق مشابهی، مردانی تحت آزمایش استرس که بهطور معمول فشار خون را بالا میبرد، قرار گرفتند.
جالب است بدانید که یک واحد روغن شاه دانه باعث شد تا فشار خون این افراد درطول آزمایش چندان بالا نرود.
محققان اظهار میکنند که تأثیر روغن شاه دانه در کاهش فشار خون، بهدلیل خاصیت کاهشدهندگی استرس و اضطراب این گیاه است.
همچنین، در آزمایشهای حیوانی متعدد مشخص شد که روغن شاه دانه بهدلیل دارا بودن آنتی اکسیدان های قوی و خواص کاهشدهندگی استرس است.
ویژگیهایی که به روغن شاه دانه توانایی کاهش التهاب و کاهش میزان مرگ سلولهای مرتبط با بیماریهای قلبی را میهد.
برای مثال، در آزمایشی به این نتیجه رسیدند که درمان با روغن شاه دانه باعث کاهش استرس اکسیداتیو میشود.
همچنین از آسیب قلبی در موشهای آزمایشگاهی مبتلا به دیابت و بیماریهای قلبی جلوگیری میکند.
خواص روغن شاه دانه در پژوهشهای دیگری موردارزیابی قرار گرفته است و مشخص شده است که برای مسائل دیگری نیز میتوان از آن بهرهمند شد.
گرچه هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز است، بهنظر میرسد که روغن شاه دانه خواص مفید دیگری ازجمله موارد زیر دارد:
در تحقیقاتی مشخص شد که روغن شاه دانه میتواند با کاهش نشانههای بیماری های روانی، به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا دیگر اختلالات روانی کمک کند.
روغن شاه دانه میتواند جریانهای مغزی مرتبط با اعتیاد به موادمخدر را اصلاح کند.
در آزمایشی روی موشها، مشخص شد که روغن شاه دانه وابستگی به مورفین و رفتارهای ناشی از میل به هروئین را کاهش داده است.
در تحقیقات حیوانی و آزمایشگاهی مشخص شد که یکی دیگر از خواص روغن شاه دانه، اثر ضدتومور است.
مصرف روغن شاه دانه در حیوانات، از گسترش سلولهای سرطانی پستان، پروستات، مغز، روده و ریه جلوگیری کرده است.
مصرف روغن شاه دانه توسط موشهای دیابتی، پیشروی بیماری را تا ۵۶٪ کاهش داد و موجب کاهش چشمگیر التهاب در آنها شد.
معمولا مصرف روغن شاه دانه تحملپذیر و بیخطر است، بااینحال ممکن است در برخی افراد موجب بروز واکنشهای ناسازگاری شود.
عوارض جانبی که در پژوهشها به دست آمدهاند، شامل موارد زیر هستند:
پس برای حفظ ایمنی و جلوگیری از بروز اختلالات آسیبرسان، پیش از مصرف روغن شاه دانه حتما با پزشک خود مشورت کنید.
بهخصوص اگر از دارو یا مکملی استفاده میکنید که دارای «هشدار گریپفروت» است.
چرا که هم روغن شاه دانه و هم گریپ فورت با گروه آنزیمهای سیتوکروم پی ۴۵۰ که برای سوخت و ساز داروها ضروری هستند، ناسازگارند.
انقباض عضلات، عارضه ای است که بی تردید هرکسی در طول زندگی خود بارها با آن مواجه خواهد شد. این مشکل می تواند دلایل مختلفی مانند ورزش و فعالیت بدنی شدید، کم آبی بدن و همچنین کمبود کلسیم و پتاسیم داشته باشد.
مشکل کرامپ یا انقباض عضلات با مشکلاتی از جمله انسداد رگ های خونی، مشکل گردش خون،بیماری پارکینسون می تواند در ارتباط باشد.
گرفتگی ماهیچه در واقع واکنش غیر ارادی عصلات به پدیده های بیرونی یا درونی بدون انسان است که می تواند در هر یک از ماهیچه های بدن رخ دهد.
تقریبا همه در زمانی از زندگی دچار گرفتگی ماهیچه می شوند. انقباض عضلات انواع و علل گوناگونی دارد که ممکن است در طول تمرین، استراحت و یا درطول شب، بسته به علت دقیق آن رخ دهد.
به باور پزشکان، خشکی یکی از شایع ترین دلایل انقباض عضلات بدن است ف همچنین گفته می شود، داروهای مختلفی نیز می توانند به بروز عارضه انقباض عضلات منجر شوند.
انقباض عضلات ماهیچه اگر ماهیچه کشیده شود، می تواند متوقف شود.می توان انقباض عضلات ماهیچه را با اقداماتی مانند تغذیه مناسب و آب، توجه به ایمنی در هنگام ورزش کردن و توجه به عوامل ارگونومیک جلوگیری کرد.
گرفتگی ماهیچه غیر ارادی و به زور انقباض است که آرام نمی شود. زمانی که از ماهیچهها استفاده می کنیم می توانند به طور ارادی کنترل شوند، مانند بازوها و پاها، آنها به طور متناوب منقبض می شوند و تمدد اعصاب می کنند و ما دست و پا را حرکت می دهیم.
ماهیچهها که سر، گردن و تنه ما را حمایت می کنند به طور مشابه هماهنگ عمل می کنند تا حالت خود را حفظ کنند. ماهیچه ( یا حتی چند رشته از ماهیچه ) که بدون اراده ( بدون تمایل آگاهانه آن ) منقبض (اسپاسم ) می شود.
انقباض عضلات ماهیچه اغلب باعث تقویت مشهود و یا محسوس ماهیچه درگیر می شود و می تواند از چند ثانیه تا یک ربع یا بیشتر به درازا بکشد.
در انقباض عضلات عود کردن شایع نیست تا بالاخره حل شود. گرفتگی ممکن است بخشی از ماهیچه، کل ماهیچه و یا چند ماهیچه را شامل شود که معمولا با هم عمل می کنند، مانند آن هایی که انگشتان مجاور را خم می کنند.
انقباض عضلات شامل انقباض همزمان ماهیچه است که معمولا قسمت های بدن را در جهت مخالف حرکت می دهد.
انقباض عضلات ماهیچه بسیار رایج است. تقریبا همه ( حدود 95 درصد ) دچار گرفتگی می شوند. انقباض عضلات ماهیچه در بزرگسالان شایع است و به طور فزاینده ای با پیر شدن بیشتر می شود. اما کودکان نیز انقباض عضلات ماهیچه ای را تجربه می کنند.
هر کدام از ماهیچهها که تحت کنترل اراده ما هستند ( ماهیچه های اسکلتی ) می توانند منقبض شوند. گرفتگی پاها، به خصوص ( ساق پاها ) و ماهیچه پا بسیار رایج هستند.
ماهیچه های غیر ارادی اندام های مختلف ( رحم، دیواره رگ خونی، روده ها، صفرا و ادرار ) نیز در معرض انقباض عضلات هستند.
انقباض ماهیچه های غیر ارادی در این بررسی مورد توجه قرار نمی گیرد. این مقاله به انقباض عضلات اسکلتی می پردازد.
گرفتگی عضلات ماهیچه می تواند به چهار نوع اصلی طبقه بندی شود. اینها شامل انقباض عضلات واقعی، تتانی، کنتراکتور، دیستونیک هستند.
گرفتگی هابا توجه به علل مختلف و گروهای عضلانی که تحت تاثیر آنها قرار می گیرند، طبقه بندی می شوند.
انقباض عضلات واقعی بخشی یا یک ماهیچه واحد یا گروهی از ماهیچهها که به طور کلی با هم عمل می کنند در گیر می کند مثل ماهیچهها که چندین انگشت مجاور را و یا ماهیچه های پا را خم می کنند.
اکثر پزشکان موافق هستند که این انقباض عضلات واقعی توسط اعصاب متشنج ایجاد می شود که ماهیچهها را تحریک می کند. آنها به طور قابل توجهی رایج ترین نوع انقباض عضلات اسکلتی هستند. انقباض عضلات واقعی می تواند در شرایط مختلف رخ دهد.
آسیب عضلانی پایدار ممکن است به عنوان مکانیزم محافظ در پی بروز یک جراحت، مانند شکستن استخوان رخ دهد. در این نمونه، اسپاسم منجر به حداقل رساندن حرکت و تثبیت ناحیه آسیب می شود.
آسیب ماهیچه ای به تنهایی ممکن است باعث شود که ماهیچه دچار اسپاسم شود.
انقباض عضلات واقعی به طور معمول با استفاده شدید از ماهیچهها و خستگی ماهیچه (در ورزش و یا با فعالیت های غیر عادی)همراه است. چنین گرفتگی ممکن است در طول فعالیت و یا چند ساعت پس از آن رخ دهد.
همچنین خستگی ماهیچه از نشستن یا دراز کشیدن طولانی مدت در یک موقعیت نامناسب و یا استفاده مکرر می تواند باعث انقباض عضلات شود. بزرگسالان مسن تر در هنگام انجام فعالیت های فیزیکی سخت در معرض خطر انقباض عضلات قرار می گیرند.
گرفتگی عضلات استراحت بسیار رایج است، به خصوص در بزرگسالان مسن تر، اما ممکن است در هر سنی از جمله دوران کودکی تجربه شود. انقباض عضلات ماهیچه اغلب در شب رخ می دهد.
در حالی که خطرناک نیست، انقباض عضلات درشب می تواند دردآور،باشد و باعث اختلال خواب شود، و آنها اغلب می توانند بارها تکرار شوند که اغلب اوقات یک شب و یا چند شب در هر هفته بروز می کنند.
علت واقعی گرفتگی عضلات شب نامعلوم است. گاهی چنین گرفتگی با ایجاد حرکت آغاز می شوند.
ورزش و دیگر فعالیت های ورزشی، از جمله فعالیت های ورزش کاران استقامتی، می تواند باعث از دست رفتن مایع اضافی از طریق عرق می شود. این نوع خشکی احتمال انقباض عضلات واقعی را افزایش می دهد.
این گرفتگی به احتمال زیاد در آب و هوای گرم رخ می دهد و می تواند نشانه اولیه سکته باشد. تخلیه شدید حجم مایعات بدن از طریق ادرار و مصرف مایعات ضعیف هر دو منجر به کم شدن آب بدن می شوند.
این پدیده ممکن است به شکلی مشابه برای انقباض شکم، به خصوص در افراد مسن عمل کرده ودر نهایت باعث بروز انقباض عضلات در آنها شود.
در عین حال تعریق زیاد به تخلیه سدیم منجر خواهد شد که این مورد هم با انقباض عضلات همراه بوده است. کمبود سدیم، فراوان ترین اجزا شیمیایی بدن در خارج از سلول، معمولا تابعی از کمبود آب بدن است.
گرفتگی عضلات واقعی نیز ممکن است در شرایط دیگری که منجر به توزیع غیر معمول مایعات بدن می شود، تجربه شود. یک مثال، سیروز جگر است که منجر به تجمع مایع در حفره شکمی می شود.
به طور مشابه، گرفتگی عضلات یک پیچیدگی نسبتا مکرر تغییرات مایع بدن است که در طول دیالیز در نارسایی کلیه رخ می دهد.
سطح پایین کلسیم و یا منیزیم مستقیما سبب افزایش جریان انتهای عصب و ماهیچهها می شود که تحریک می شوند.
این ممکن است عامل گرفتگی عضلات واقعی خود که توسط بسیاری از بزرگسالان مسن تر، و همچنین برای عضلاتی که معمولا در طول دوران بارداری مورد توجه قرار می گیرند، باشد.
سطوح پایین کلسیم و منیزیم در زنان باردار شایع است مگر این که این مکملها به رژیم غذایی اضافه شوند.
گرفتگی در هر شرایطی دیده می شوند که وجود کلسیم یا منیزیم را در مایعات بدن، مانند ادرار، استفراغ زیاد، کلسیم ناکافی و یا منیزیم در رژیم غذایی، عملکرد ضعیف غدد (غدد کوچک در گردن که تعادل کلسیم را تنظیم می کنند) و شرایط دیگر را کاهش می دهد.
سطح پتاسیم پایین خون گاهی موجب انقباض عضلات ماهیچه می شود، اگرچه برای پتاسیم کم شایع تر است تا مرتبط با ضعف ماهیچه باشد.
در تتانی شدن عضلات، همه سلول های عصبی در بدن فعال می شوند و سپس ماهیچهها را تحریک می کنند. این واکنش باعث اسپاسم و یا گرفتگی عضلات در بدن می شود. نام تتانی از تاثیر سم تتنوس بر روی اعصاب بدست می آید.
با این حال، این نام در حال حاضر عموما برای درد ماهیچه مانند سطح پایین کلسیم و منیزیم خون بکار می رود. کلسیم و منیزیم کم، که فعالیت بافت عصبی را افزایش می دهد نیز می تواند انقباض عضلات را ایجاد کند.
اغلب، چنین گرفتگی عضلات به همراه شواهدی از بیش فعالی و دیگر وظایف عصبی علاوه بر تحریک عضلانی وجود دارد.
کلسیم پایین خون نه تنها باعث انقباض ماهیچه های دست و مچ می شود، بلکه می تواند باعث حس کرختی و سوزش در اطراف دهان و مناطق دیگر شود.
گاهی نیز، گرفتگی عضلات تتانیک از انقباض عضلات واقعی تشخیص داده می شود. تغییرات همراه در احساس و یا سایر عملکردهای عصب که با تتانی رخ می دهد، ممکن است آشکار نباشد چون درد مفاصل حواس پرت کننده است.
گروه نهایی گرفتگی عضلات موسوم به دستونیک است که در آن ماهیچهها برای حرکت مورد نظر مورد نیاز نیستند و برای منقبض شدن تحریک می شوند.
ماهیچهها که تحت تاثیر این نوع درد قرار می گیرند شامل آن هایی هستند که معمولا در جهت مخالف حرکت مورد نظر، و یا برخی دیگر که در جنبش اغراق می کنند، کار می کنند.
برخی انقباض عضلات منقبض معمولا بر گروههای کوچکی از ماهیچهها (پلک ها، فک، گردن، حنجره و غیره)تاثیر می گذارند.
دستها و بازوها ممکن است در طول اجرای فعالیت های تکراری نظیر آن هایی که با دست خط منقبض می شوند)، تایپ کردن، نواختن آلات موسیقی خاص، و بسیاری دیگر را تحت تاثیر قرار دهند.
هر یک از این فعالیت های تکراری ممکن است باعث انقباض عضلات واقعی از خستگی ماهیچه شود. انقباض عضلات دستونیک به اندازه گرفتگی عضلات واقعی نیست.
همه گرفتگیها به راحتی در روش قبلی طبقه بندی می شوند چون اینها بهترین کار برای انقباض عضلات هستند که مشکل عمده ماهیچه را تشکیل می دهند.
گرفتگی عضلات، بخش نسبتا کوچکی از بیماری های عصبی و عضلانی است، همچنین علائم دیگر عضلانی معمولا در این بیماریها بیشتر برجسته هستند.
برخی از نمونهها شامل اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (بیماری لو گهریگ) با ضعف و شل شدن ماهیچه؛ (آسیب عصب نخاعی یا فشردگی از علل مختلف)با درد آی کیو، کج شکلی یا از دست دادن احساس و ضعف؛ و تعدادی از بیماری های ماهیچه ای دستونیک هستند.
داروهای فراوانی می توانند باعث گرفتگی عضلات شوند. داروهای قوی ادرار آور مانند فوروزماید(لازکس)، یا دفع شدید مایعات بدن، حتی با دیورتیک کم، می تواند باعث ایجاد انقباض عضلات بدن و دفع سدیم، مایعات بدن می شود.
همچنین این فرایند اغلب باعث دفع پتاسیم، کلسیم و منیزیم می شود که این هم یکی از دلایل مهم انقباض عضلات محسوب می شود.
گرفتگیها برخی اوقات در افراد معتاد به هنگام کنار گذاشتن داروها و موادی که اثرات مسکن دارند، از جمله الکل، باربیتورات و دیگر مواد مسکن، عوامل ضد اضطراب مانند (دیازپام)و آلپرازولام)، مسکن و مواد مخدر دیگر اشاره می شود.
در برخی از موارد کمبود ویتامینها ممکن است به طور مستقیم یا غیر مستقیم منجر به گرفتگی عضلات ماهیچه شوند.
این موارد شامل کمبود تیامین (ب1)، اسید پانتو تنیک (ب5)و پیریدوکسین ب6) هستند که نتیجه آنها در نهایت گرفتگی عضلات خواهد بود.
چرخش ضعیف خون به ماهیچه پا، منجر به نرسیدن اکسیژن کافی به بافت ماهیچه می شود که می تواند باعث درد شدید ماهیچه پا (گاهی اوقات به عنوان درد لگنی شناخته می شود) که با پیاده روی یا ورزش رخ می دهد.
این حالت معمولا در ماهیچه های ساق پا رخ می دهد. در حالی که درد تقریبا مشابه دردهای ماهیچه ای بسیار سخت است، به نظر نمی رسد درد ناشی از درد ماهیچه واقعی باشد.
این درد ممکن است به خاطر تجمع اسید لاکتیک و دیگر مواد شیمیایی در بافت های ماهیچه باشد. مهم است اگر این گونه درد دارید به پزشک مراجعه کنید.
گرفتگی عضلات یک گرفتگی دردناک در ماهیچه هاست است که به محض بروز آن، بیمار باید فعالیت را متوقف کرده و به دنبال تسکین گرفتگی باشد؛ فرد قادر نیست در حالی که درد می کشد، از ماهیچه آسیب دیده استفاده کند.
گرفتگی شدید ممکن است با درد و تورم همراه باشد که گاهی اوقات پس از فروکش کردن گرفتگی می تواند تا چند روز دوام بیاورد. در زمان درد شکم، ماهیچه برآمدگی دارد، خیلی محکم احساس می شود، و ممکن است نرم باشد.
هیچ تست ویژه ای برای گرفتگی عضلات وجود ندارد. با این وجود، تشخیص انقباض عضلات ماهیچه نسبتا آسان است. بسیاری از مردم می دانند که انقباض عضلات چیست و چه زمانی ایجاد می شود.
اگر در طول گرفتگی، پزشک و یا هر تماشاچی دیگری وجود داشته باشد، می تواند سفت شدن و برآمدگی ماهیچه آن را احساس کند.
اگر ماهیچهها کشیده شوند، بیشتر انقباض عضلات می تواند متوقف شود. برای بسیاری از گرفتگی عضلات پاها این کشش می تواند با ایستادن و قدم زدن در اطراف انجام شود. ب
رای گرفتگی ماهیچه ساق پا، فرد می تواند حدود 2 تا 2.5 فوت از یک دیوار (احتمالا بیشتر برای یک فرد بلند)بایستد و روی دیوار خم شود تا ساعد خود را روی دیوار با زانوها و پشت و پاشنه در تماس با زمین قرار دهد.
روش دیگر خم کردن قوزک پا با کشیدن انگشتان پا به سمت سر است در حالی که پاها را دراز می کنید. برای انقباض عضلات دست را روی دیوار فشار دهید، و انگشت هایتان با آن رو به پایین قرار می گیرند، ماهیچه های شکم را فشار می دهند.
برچسب ها:انقبا
ناخنها بخشی از دستگاه پوششی مانند پوست، مو و غشاء مخاطی هستند که برخلاف سایر اعضای این سیستم فاقد سیستم عصبی و خونرسانی هستند.
صفحات حفاظتی که ناخنها نامیده میشوند، انتهای انگشتان دست و انگشتان پا را میپوشانند. ناخنها اساساً از کراتین که یک پروتئین درشت مولکول در مو و پوست است، تشکیل می شوند.
ناخنها از ماتریکس که زیر یک چین پوستی به نام کوتیکول قرار دارد و از لانولا (ماهک) که منطقهای هلالی شکل در قاعده ناخن است، رشد میکنند.
جدا از جاذبههای زیبایی شناختی، ناخنها وظایف دیگری نیز به عهده دارند که کمک به بلند کردن اجسام با ایجاد تکیهگاه برای بافت انگشتان یا دست کاری اجسام از آن جمله است.
اما از همه اینها مهمتر این است که شکل ظاهری و رنگ ناخنها بازتابی از وضعیت عمومی سلامت بدن هستند.
به عنوان نمونه وقتی ناخنها به راحتی میشکنند و ترک میخورند از مشکلات احتمالی تغذیهای خبر میدهند. همچنین کمبود ویتامین A و کلسیم نیز باعث خشکی و ورقه ورقه شدن پوست ناخنها میشود.
کمبود پروتئین، فولیک اسید، ویتامین B که برای رشد سلولها و احیای سلولهای مرده ضروری است و کمبود ویتامین C موجب افتادن ناخنها میشود. کمبود پروتئین باعث ایجاد راه راههای سفید بر روی ناخنها میشود.
در عین حال یک نوع کمبود اسید هم ممکن است باعث ترک خوردن و دو نیم شدن ناخنها شود.
مشهودترین بخش ناخنها، صفحه آن است. این قسمت بر روی بستر ناخن که یک ناحیه غنی از رگهای خونی است قرار گرفتهاست.
افراد به دلایل مختلفی کاشت ناخن انجام میدهند؛ برخی صرفاً برای زیبایی و برخی دیگر به دلیل مشکلات ناخنها و برای پوشاندن ناخنهایی که به گفته خودشان رنگ و روی زیبایی ندارد انواع کاشت را تجربه میکنند.
پالت طراحی کاشت ناخن استفاده از این ناخنها برای افرادی ناخنهای ضعیف و شکننده دارند و همچنین افرادی که عادت به جویدن ناخن دارند بسیار مناسب است. چون مانع این رفتار آنها میشود.
برای عمل کاشت ناخن موارد زیادی را باید رعایت کرد ابزار کاشت ناخن و مواد کاشت ناخن را باید شناخت و زیر نظر متخصص این کار را انجام داد.
ناخنهای منحنی و قوزدار احتمال وجود بیماریهای ریوی، کبدی و حتی سرطان را افشا میکنند.
البته ناخن برخی افراد بهطور ژنتیکی به این شکل است. بهتر است هر گونه تغییری در شکل ناخنها را جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید تا خیالتان راحت شود.
ناخنهای سرد و رنگ پریده، ضعف عروق در ناحیه نوک انگشتها، سردی و رنگ پریدگی ناخنها میتواند نشان از آرتریوپاتی، نارسایی قلبی یا ریوی باشد.
ناخنهای ضعیف، نرم یا شکننده میتوانند نشان دهنده کمبود مواد مغذی بدن به ویژه آهن باشند.
ناخنهای سفید امکان وجود بیماریهای گوارشی، ریوی یا لنفوم (نوعی سرطان خون) را نشان میدهند.
ناخنهای قهوهای خبر از بیماریهای هورمونی میدهند و لکههای کوچک قرمز رنگ روی ناخنها احتمال وجود بیماریهای خودایمنی را آشکار میسازند.
در نهایت اینکه قرمزی اطراف ناخنها میتوانند نشان از درماتومیوزیت باشد.
وجود سیلیسیک اسید در عصاره دم اسب از شکنندگی، ترک خوردگی، پوسته شدن ناخنها جلوگیری کرده و سبب استحکام و تقویت آنها میشود.
سنجش میزان بهبودی ناخن براساس شاخص NPSI صورت می گیرد که خلاصه Nail Psoriasis Severity Index است
نرم و شکننده بودن ناخنها، میتواند به دلیل خشک بودن ریشهٔ ناخن باشد. این حالت میتواند به دلیل شنا کردن، استفاده از لاک پاک کن، و ظرف شستن مداوم و بدون دستکش یا فقط به دلیل زندگی در محیطی با رطوبت کم باشد.
دلایل دیگری مثل محصولات شیمیایی (برای مثال، اگر از محصولات پاککنندهٔ شیمیایی زیاد استفاده میکنید) یا بالارفتن سن محتمل هستند.
بعضی وقتها، کمکاری زیاد تیروئید نیز باعث بروز این مشکل میشود. برای بهبود ناخنهای ترک خورده، لوسیونهای مرطوبکنندهٔ قوی بر روی آنها بزنید.
ناخن نیز مثل پوست، جذبکننده است و لوسیون میتواند از خشک شدن ناخن در آینده، جلوگیری کند. به گفته محققان بهتر است محصولاتی را انتخاب کنید که حاوی اسید هیالورونیک و گلیسیرین باشند.
اگراین کار به شما کمکی نکرد، میتوانید مصرف بیوتین را به عنوان مکمل رژیم غذاییتان نیز امتحان کنید تا سبب رشد ناخنهای سالم شود. البته حتماً با پزشک خود نیز مشورت کنید.
با دقت به چند نکته ساده به راحتی از ناخنهای خود مراقبت کنید و با روشهای خانگی ناخنهای زیبا و محکمی داشته باشید. برای مراقبت از ناخنهای خود مانیکور کردن تنها گزینه موجود نیست در واقع، شما باید بهطور روزانه از ناخنهای خود مراقبت کنید.
راههای مراقبت از ناخن شامل بخشهای مختلفی همچون آشنایی و استفاده از مواد غذایی مفید برای رشد و استحکام ناخنها و رعایت اصول بهداشتی میباشد.
چگونه رنگ، بافت و سایر ویژگی های ناخنها می تواند مشکلات سلامتی داخلی بدن شما را منعکس کند. برای درک بهتر علائم ناخنها درباره سلامتی عمومی بدن تان با ما همراه باشید.
1- ناخن های زرد : در بیشتر موارد، ناخن های زرد نشان دهنده عفونت قارچی هستند. اگر به موقع درمان نشود، این وضعیت ممکن است وخیم تر شود و ممکن است ناخن های شما حتی یک رنگ مایل به سبز به دست بیاورند و فرو ریخته شوند. از دیگر دلایل احتمالی رنگ زرد می توان به پیری، مشکلات ریوی ناشی از استعمال دخانیات و استفاده مکرر از ناخن های اکریلیک با کیفیت پایین اشاره کرد.
2- ناخن های سفید : ناخن های سفید با نوار صورتی در قسمت بالا (یا ناخن های تری ) می تواند نشانه نارسایی احتقانی قلب، نارسایی کلیه، دیابت و برخی مشکلات کبدی مانند هپاتیت یا سیروز باشد. گاهی اوقات ناخن های تری نیز ممکن است در اثر پیری ایجاد شود.
3- ناخن های کم رنگ: اگر ناخن های شما بسیار کم رنگ است، احتمالاً دچار کمبود تغذیه ای یا مشکل گردش خون هستید که مانع از رسیدن خون به نوک انگشتان شما می شود. در موارد شدید، این حتی ممکن است منجر به کم خونی یا فقر آهن در خون شما شود.
4- ناخن های قرمز تیره: ناخن های قرمز تیره ممکن است نشان دهنده بیماری قلبی باشد. اگر قرمزی به طرف ناخنها و کوتیکول های شما گسترش یابد، این ممکن است نشانه بیماری خود ایمنی به نام لوپوس باشد.
5- بنفش شدن ناخنها : ناخن های مایل به آبی یا بنفش معمولاً بدان معنی است که بدن شما اکسیژن کافی دریافت نمی کند. از دیگر دلایل احتمالی می توان به مشکلات قلبی و مشکلات ریه مانند آمفیزم و برونشیت مزمن اشاره کرد.
6- رنگ های دیگر ناخن : رنگ های دیگر ناخن های شما ممکن است نشانه مشکلات مختلف سلامتی باشد. به عنوان مثال، اگر ناخن های شما قهوه ای می شوند، این ممکن است نشانگر ابتلا به بیماری تیروئید یا مشکلات تغذیه ای باشد.
ناخنهای رنگی خاکستری معمولاً با مصرف برخی از داروهای بدون نسخه مانند قرص ضد مالاریا ایجاد می شوند.
1- ناخن های ترک خورده معمولاً با کم کاری تیروئید مرتبط هستند، شرایطی که تیروئید شما کم کار است.
ناخن های خشک و خرد شده نیز ممکن است نشانگر کمبود ویتامین A، C و ویتامین B7 باشد که به عنوان بیوتین نیز شناخته می شود.
یکی دیگر از دلایل احتمالی این مشکل ناخن استفاده بیش از حد لاک ناخن است.
2- خطهای عمودی معمولاً مانند علائم چین و چروک روی صورت شما علامت طبیعی پیری است.
اما اگر در سنین جوانی برجسته تر شوند، این ممکن است به این معنی باشد که شما از ویتامین B12 یا کمبود منیزیم رنج می برید.
3- خطهای افقی معمولاً نتیجه ضربه مستقیم به ناخن شما هستند. با این حال، اگر آنها را همزمان در بیش از یک ناخن مشاهده کردید، ممکن است نشانه بیماری جدی مانند تب سرخچه یا ذات الریه باشد.
4- ایجاد حفره روی ناخن ممکن است نشان دهنده مشکلات پوستی مانند پسوریازیس، اگزما و درماتیت باشد.
همچنین ممکن است نشانه اولیه اختلالات بافت همبند شامل آرتروز التهابی باشد، بیماری که بر مفاصل شما اثر می گذارد.
1- ناخن های قاشقی (یا کولیونشیا )، پدیده ای است که ناخن های شما مانند یک قاشق به نظر می رسد، ممکن است نشانه ای از هموکروماتوز باشد، اختلالی است که وقتی بدن شما آهن زیادی تولید می کند. آنها همچنین با کم خونی فقر آهن، بیماری قلبی و گردش خون ضعیف همراه هستند.
2- هنگامی که ناخن های شما بلند می شوند و ناخن های شما به سمت پایین خم می شوند این نوع رشد ناخن می تواند نشانه کمبود اکسیژن در خون شما باشد که معمولاً در اثر بیماری ریه ایجاد می شود. همچنین می توان به بیماری کبد یا کلیه، مشکلات قلبی، بیماری التهابی روده و ایدز مرتبط باشد.
3- ناخن هایی که از جای خود جدا می شوند، معمولاً نشان دهنده پرکاری تیروئید است، شرایطی که غده تیروئید شما هورمون های زیادی را به بدن شما منتقل می کند. همچنین می توانند عفونت قارچی، پسوریازیس، گردش خون ضعیف یا آمیلوئیدوز یا مقدار اضافی پروتئین آمیلوئید در اندامها و بافت های شما را نشان دهند.
1- خطوط عمودی که از کوتیکول تا نوک ناخن شما امتداد دارد ممکن است نشانه ای از ملانوما زیرجلدی باشد، یک نوع واقعا خطرناک از سرطان پوست.
بنابراین حتی اگر این خطوط هیچ دردی را در ناخنها ایجاد نمی کنند، بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید.
2- اگرچه اکثر مردم بر این باورند که نوارهای سفید به معنای کمبود کلسیم است، اما در واقع درست نیست. آن تغییر رنگهای سفید روی ناخن های شما معمولاً حاکی از عدم تعادل پروتئین است.
علاوه بر این، آنها ممکن است در نتیجه نارسایی کلیه ظاهر شوند.
3- پوست قرمز و بادکرده اطراف ناخنها شما معمولاً نشان دهنده التهاب چین های ناخن است. اگر التهاب با تورم زیاد همراه باشد، این می تواند به دلیل عفونت موسوم به پونیشیا باشد.
از دیگر دلایل پوست قرمز اطراف ناخن شامل اختلالات بافت همبند – به ویژه بیماری لوپوس است.
بازگشت وزن ، یک پدیده ناامید کننده برای افرادیست که با وجود داشتن رژیم لاغری و رعایت تمام نکات رژیمس، چند ماه پس از رسیدن به وزن ایده آل، مجددا دچار بازگشت وزن می شوند.
ابتدا بد نیست کمی درباره پدیده چاقی بدانیم و سپس به سراغ دلایل بازگشت وزن بپردازیم.
چاقی وضیعت پزشکی است که بافت چربی بیش از حد طبیعی در بدن فرد انباشته شده باشد. انباشت بیش از حد بافت چربی میتواند باعث پسرفت شاخصهای سلامتی، از جمله کاهش میانگین طول عمر و یا کاهش کیفیت زندگی شود.
شایعترین روش برای تخمین چاقی استفاده از شاخص توده بدن (BMI) است. شاخصی که با تقسیم کردن وزن شخص بر حسب کیلوگرم بر توان دوم قد وی بر حسب متر به دست میآید.
اما علت بازگشت وزن چیست و چگونه می توان از برهم خوردن تناسب اندام جلوگیری کرد؟
اگر به تازگی وزن کم کرده اید اما علی رغم میل طبیعی، در نگه داشتن آن مشکل دارید و با بازگشت وزن مواجه شده اید، نگران نباشید.
زیرا اکثر افرادی که کاهش وزن قابل توجهی را تجربه می کنند، بدون آنکه بدانند چرا، مجدد دچار معضل بازگشت وزن می شوند.
رژیم لاغری نوعی روش تغذیه برای سلامتی انسانهای چاق لازم است ولی میتواند برای افراد معمولی خطرناک باشد. اینکه چه کسی باید رژیم لاغری بگیرد را پزشک یا متخصص تغذیه مشخص میکند.
وزن یک سوم افرادی که برای کاهش وزن رژیم میگیرند، فقط چند هفته بعد از قطع رژیم، بیشتر از وزن قبل میشود. همچنین تجربه نشان داده است.
در رژیمهای خیلی سفت و سخت که با ترکیب غیرعادی غذاها باعث میشوند فرد در مدت کوتاه وزن کم کند، این احتمال وجود دارد که بعد از مدتی انگیزه اولیه از دست برود و دوباره وزن فرد اضافه شود.
بازگشت وزن
اگر دچار مشکل بازگشت وزن شده اید و تمام دهنتان درگیر این سوال اساسی است گه چرا مجددا چاقی به سراغتان آمده،
بد نیست با ما همراه باشید تا دلایل اساسی بازگشت وزن و چاقی مجدد را مرور کنیم.
شاید، در یکی از پاراگراف های این مقاله توانستید دلیل اصلی بازگشت وزن خود را پیدا کنید و به مبارزه با آن بپردازید.
گاه انجام تمرینات ورزشی بصورت موقت باعث افزایش وزن می شود که می تواند نشانه انجام تمرین های سنگین باشد به این دلیل که ورزش به بافت عضلانی آسیب می رساند و روند ترمیم باعث رشد و تقویت عضلات می شود.
البته ممکن است التهاب ایجاد شده در عضلات همراه با تجمع مایعات، با بازگشت وزن موقتی و چربی اضافه اشتباه گرفته شود.
گاه بعد از کاهش وزن، ناخواسته دچار افزایش وزن می شوید که به عنوان رژیم غذایی یویو مشهور است. اگر این الگو ادامه یابد، با گذشت زمان در معرض افزایش وزن بیشتری قرار می گیرید.
در برخی موارد، مصرف محدود غذا ممکن است منجر به افزایش وزن در آینده شود، زیرا بدن در برابر سیری و گرسنگی واکنش فیزیولوژیکی نشان می دهد.
اگر قصد دارید با رعایت رژیم غذایی لاغر شوید، به احتمال زیاد در عرض 5 سال وزن شما دوباره به حالت اول باز می گردد. اما برای اینکه وزن تغییر نکند، باید به جای رژیم گرفتن، سبک زندگی خود را تغییر دهید.
غذاهای شیرین و فرآوری شده را از رژیم غذایی خود کنار بگذارید، غذاهای مقوی و غنی از پروتئین و فیبر را مصرف نمائید و ورزش را به برنامه های معمول خود اضافه کنید.
یکی از دلایل بازگشت وزن و چاقی، عدم مصرف فیبر و پروتئین است زیرا فیبر به کنترل اشتها کمک می کند و برای مدت طولانی تری به شما احساس سیری می دهد.
مصرف حبوبات مانند لوبیا و سبزیجات را افزایش دهید تا مقدار فیبر کافی دریافت کنید. مصرف روزانه 14 گرم فیبر می تواند میزان کالری دریافتی شما را تا 10٪ کاهش دهد.
علاوه براین، کمبود پروتئین می تواند باعث افزایش وزن شود. پروتئین می تواند بدون مصرف زیاد غذا، فرد برای مدت طولانی تری سیر نگه دارد.
همچنین توده عضلانی را حفظ و متابولیسم بدن را تقویت کند که برای حفظ وزن ایده آل مهم است.
زندگی اجتماعی ما وقتی اهمیت می یابد که تعادل بین زمان کاری و شخصی برقرار شود. با این حال، معاشرت با دوستان و همکاران اغلب وسوسه انگیز است تا غذا و مایعات بیشتری مصرف کنید.
در واقع با اجتماعی شدن بیشتر، کالری اضافه می کنید که در بیشتر مواقع می تواند باعث بازگشت وزن شود.
یکی از دلایل بازگشت وزن ممکن است خرید بدون لیست مواد غذایی باشد. لیست های خرید نه تنها به شما در صرفه جویی وقت و هزینه کمک می کند، بلکه می تواند شما را از خریدهایی که بیشتر اوقات ناسالم است نیز باز دارد.
نوشیدن نوشابه، آب میوه و انواع دیگر نوشیدنیها باعث افزایش وزن و در مورد افرادی که به تازگی وزن کم کرده اند، موجب بازگشت وزن می شود.
مغز ما کالری نوشیدنیها را محاسبه نمی کند، به همین دلیل شروع به مصرف غذا می کنید و در نتیجه دچار افزایش وزن می شوید.
درست است! خسنگی بیش از حد هم ممکن است باعث بازگشت وزن شود و کمبود خواب و خستگی با افزایش سریع وزن ارتباط دارد.
به این دلیل که بخشی از تغییرات هورمونی به دلیل نداشتن انگیزه برای ورزش ایجاد می شود. علاوه براین اگر خواب کافی ندارید، بیشتر در معرض خطر چربی شکم قرار می گیرید.
مطالعات نشان می دهد که اگر هر شب 7 ساعت یا بیشتر بخوابید، 33٪ احتمال کاهش وزن اضافی را دارید.
در ابتدا انجام برنامه های ورزشی بطور روزمره به کاهش وزن کمک می کند و ممکن است ادامه آن منطقی به نظر برسد اما با گذشت زمان بدن به طرز شگفت انگیزی با همان نوع ورزش سازگاری نشان می دهد.
بعد از این مرحله دیگر در سوزندان کالری تاثیری ندارد، بنابراین باید رژیم و ورزش خود را به طور مرتب و براساس عملکرد بدن تغییر دهید.
بازگشت وزن
ثابت نگه داشتن وزن پس از کاهش وزن زیاد، همیشه کار ساده ای نیست. هنگامی که سرتان شلوغ است معمولا به این فکر می کنید که رژیم و ورزش را کنار بگذارید.
اما به یاد داشته باشید که مصرف خوب غذا و انجام ورزش باعث عملکرد بهتر مغز می شود. فعالیت بدنی از بسیاری جهات نوعی درمان است زیرا استرس باعث ذخیره چربی و بازگشت وزن می شود و ورزش استرس را از بین می برد.
شاید فکر می کنید اگر مرتب ورزش انجام دهید می توانید بیشتر غدا مصرف کنید اما اینطور نیست. همیشه باید قبل از تمرین مراقب مواد غذایی مورد مصرف خود باشید تا انرژی لازم بدن تامین شود.
توصیه می شود قبل از تمرین از مصرف غذاهای چرب، گوشت و قندها اجتناب کنید. این غذاها ممکن است باعث افت انرژی شوند.
غذاهای سبک که تعادل خوبی در بدن ایجاد می کنند را در رژیم خود بگنجانید تا بازگشت وزن دوباره کامتان را تلخ نکند.
آفت دهان به زخمی سطحی، کوچک و خوش خیم در بافت نرم داخل دهان یا لب ها، زیر زبان و روی غشاء لثه می گویند.
زبان یکی از قویترین عضلات بدن است که توانایی صحبت، غذا خوردن وتشخیص مزه های گوناگون به ما می بخشد.
آفت دهانی، عارضه ای است که هر فردی در هر سنی ممکن است به آن دچار شود و بسیار آزاردهنده خواهد بود و به دلایل مختلفی ممکن است دیده شود.
به زخمی سطحی، کوچک و خوش خیم در بافت نرم داخل دهان یا لب ها، زیر زبان و روی غشاء لثه آفت دهانی یا زخم آفتی می گویند که اندازه ی آن یک سانتی متر و زخمی گرد یا بیضی شکل، سفید یا زرد رنگ است. آفت دهانی برخلاف تاول هایی که در اثر تب شدید در دهان ایجاد می شود یا زخم های با منشاء سرماخوردگی مثل تبخال، خارج از دهان ایجاد نشده و به هیچ وجه سرایت نمی کنند.
آفت دهان به سه نوع اصلی کوچک (مینور)، بزرگ (ماژور) و هرپتی فرم تقسیم می شود.
آفت کوچک و دایره ای شکل شایع ترین نوع آفت است که در یک تا دو هفته بدون باقی گذاشتن جای زخم برطرف می شوند، این زخمها به اندازه نوک مداد و به صورت گروهی یا خوشه ای دیده می شود. هر باردر دهان چهار تا شش آفت به صورت همزمان ایجاد می شود. محل زدن آفت کوچک اغلب داخل گونه، روی لب، زبان و لثه است.
آفت بزرگ از نوع آفت کوچک، بزرگ تر و عمقی تر با لبه های نامنظم است که بهبودی آن بیش از 6 هفته طول می کشد. هر گونه آفتی که بیشتر از سه هفته در دهان باقی بماند باید توسط دندانپزشک معاینه شود.محل زدن آفت های بزرگ معمولاً نزدیک لوزهها است که بیمار متحمل درد زیاد، به ویژه هنگام بلع می شود. معمولاً هر بار فقط یک آفت بزرگ در دهان ایجاد می شود.
آفت هرپتی فرم به اندازه نوک سوزن و در گروه های 10 تا 100 تایی در بین بزرگسالان دیده می شود. آفت هرپتی فرم لبه های نامنظم دارد وبدون باقی گذاشتن جای زخم پس از یک تا دو هفته بهبود می یابد.
آفت زبان و دهانی جزئی و ضعیف به دلیل آسیب سیستم دفاعی بدن به غشای مخاطی به وجود می آید. آفت های دهانی در موارد زیر پدیدار می شوند :
استوماتیت آفتی عود کننده و شایع در کودکان است که از سلامت عمومی مناسبی برخوردار هستند. دلیل این ناراحتی مشخص نیست، اما عفونی وارثی نمی باشد.
آفت دهان
20 درصد از جمعیت جهان، یک بار یا بیشتر دچار آفت دهان می شوند. آفت دهان در زنان شایع تر از مردان است و معمولا در دوران کودکی و یا کهنسالی روی می دهد.جالب است بدانید دود سیگاراز دهان در برابر آفتها محافظت کند.
آفت دهانی متداول ترین زخم هایی هستند که طی دوره زمانی تکرار می شود و انواع و دلایل مختلفی دارند، طول درمان این آفتها معمولا 10 الی 14 روز است اما روش هایی نیز برای بهبود سریع زخمها وجود دارد که شامل شست و شوی دهان و برخی داروها است.
آفت دهانی ممکن است نشانه ای از یک عفونت ویروسی یا نشانه کمبود مواد مغذی در بدن و یا ابتلا به بیماری سیلاک باشد.
آفتی که با گذشت 3 هفته از بین نرفت و ظاهری غیرمعمول داشت باید به پزشک نشان داده شود. در مواردی نادر این آفت نشانه سرطان دهانی هست. پ
تشخیص زود خنگام سرطان دهان می تواند به درمان کمک کند.
سرطان دهان در موارد زیر رایج تر است :
زخمها معمولاً بدون درمان طی حدود یک یا دو هفته بهبود پیدا می کنندو درد ناشی از آفت دهان ظرف چند روز بهتر می شود. اکر زخمها بزرگ، دردناک یا ماندگار باشند،احتیاج به کمک یک پزشک داریم.
اگر آفت دهان به علت عفونت باشد، می توان داروهایی را تجویز کرداگر زخم بیش از حد بزرگ شود و مشکل آفرین باشد، می توان برای بستن زخم از سوزاندن استفاده کرد. ب
یشتر اوقات درمان به معنی آرام نگه داشتن زخم است بطوری که خود به خود بهبود پیدا کند. در ادامه به برخی از درمانها برای خلاص شدن از آفت زبان و دهان می پردازیم.
شست شو : آفت نوعی زخم باز است، بنابراین باید تمیز نگه داری شود تا از بروز عوارض جلوگیری کرد. می توان برای این منظوراز آب نمک و دهان شویه های حاوی بی کربنات سدیم برای شستن دهان استفاده کرد.
خمیر : برای تهیه ی نوعی خمیرمی توان از هیدروکسید منیزیم، دهان شویه حاوی بی کربنات سدیم یا نمک استفاده کرد.
این کار باعث تسکین زخم می شود، این خمیربا یک گوش پاک کن بر روی آفت قرار دهید و از بلعیدن آن پرهیز کنید.
دهان شویه ضد میکروبی : دهان شویه ضد میکروبی هر گونه باکتری، ویروس یا قارچ هایی که ممکن است در صورت عدم مسواک زدن صحیح دندانها باعث عفونت دهان شوند، از بین می برد.
اگر زخم باعث درد و ناراحتی شود، پزشک دارویی را برای تسکین علائم تجویز می کند، این داروها برای درمان زخمها را می توان بدون نسخه از داروخانه تهیه کرد. با مسئول داروخانه در مورد اینکه کدام دارو برای شما مناسب تر است، مشورت کنید. برخی ژل های زخم دهان برای کودکان زیر 16 سال مناسب نیستند.
آفت دهان
درمان آفت دهان و زبان با چند روش
در صورتی که زخم دهان دردناک باشد، پزشک داروی مسکن تجویز می کند که باید بطور مستقیم بر روی زخم استفاده کرد.
داروی بنزیدامین یکی از این داروهاست که باید بصورت دهان شویه یا اسپری مورد استفاده قرارگیرد. نوع دهان شویه ی بنزیدامین برای اولین بار موجب سوزش می شود.
اما استفاده ی مکرر از آن این سوزش برطرف خواهد شد، اگر این سوزش ادامه یافت، با مسئول داروخانه یا پزشک خود مشورت کنید.
کورتیکواستروئید باعث کاهش التهاب (تورم) می شود و این ماده در داروهای زخم دهان برای کاهش التهاب وجود دارد.
کاهش التهاب زخمها باعث درد کمتر آنها می شود. به محض تشکیل زخم های دهان بهتر است از داروی کورتیکواستروئید استفاده کنید.
این درمان احتمال بروز آفت های جدید در دهان را در هر زمانی پس از درمان کاهش نخواهند داد.
دهان شویهها حاوی عناصری هستند که به درمان آفت زبان و دهان و کمک می کنند. این دهان شویهها دارای داروی بی حسی موضعی، آنتی بیوتیک و آنتی هیستامین هستند.
قبل از خوردن و آشامیدن داروی بی حسی به محل آفت تزریق می شود تا از درد بیشتر جلوگیری کند. از نمونه های این دارو لیدوکائین می باشد.
کمبود ویتامینها ی ضروری مانند ویتامین ب 12، آهن و فولیک اسید در افراد باعث ایجاد آفت می شود و برای درمان این داروها برای وی تزریق می شود.
در صورت بروز آفت های دهانی شدید و دردناک داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی تجویز می شوند.
درمان هورمونی برای زنانی که در زمان های مشخصی در چرخه ی قاعدگی خود دچار آفت دهانی می شوند تجویز می شود. از داروهای خوراکی جلوگیری از بارداری بدین منظور استفاده می شود.
خواص بابونه فقط شامل رفع مشکلات گوارشی نمی شود، چای بابونه بهترین درمان برای کاهش التهاب در زودترین زمان ممکن است.
یک کیسه چای بابونه را درون یک فنجان آب داغ قرار دهید و صبر کنید تا کیسه ی چای دم بکشد.وقتی چای کمی سرد شد، آن را درون دهان بگردانید تا بتواند با آفتها تماس پیدا کند و درد ناشی از آن را تسکین دهد.
روغن نارگیل، خواص ضد میکروبی و ضد التهابی دارد و مورد علاقه ی بسیاری از مردم است.
روغن نارگیل را در یک ظرف کوچک آماده کنید.با یک گوش پاک کن روغن نارگیل را مستقیماً روی آفتها قرار دهید.این کار را چندین مرتبه انجام دهید و سپس نتایج آن را خواهید دید.
عسل، خواص ضد التهابی دارد اما به خاطر داشته باشید که باید عسل ارگانیک انتخاب کنید چون می تواند کارهای زیادی انجام دهد.
حتماً در ابتدا با آب گرم غرغره کنید.مقدار زیادی عسل روی آفت هابگذارید.این کار را 2 تا 3 بار در روز انجام دهید واین کار را تا زمان دیدن برخی تغییرات، ادامه دهید.
فلفل قرمز حاوی کپسایسین است که می تواند در تسکین دردهای آفتی کمک کننده باشد. آب گرم را با فلفل قرمز آسیاب شده مخلوط کنید، میزانی فلفل قرمز اضافه کنید که زیاد تند نباشد.آنها را با هم مخلوط کنید تا یک خمیر تشکیل دهند.با گوش پاک کن خمیر را روی آفت بگذارید.2 تا 3 مرتبه در روز این کار را تکرار کنید.
آلوئه ورا، به دلیل خواص آرام بخش بودن در خلاصی از آفت های دهانی مؤثر است.ژل آلوئه ورا را تهیه نموده و در آب حل کنید وآن غرغره کنید، این کار حدوداً 3 مرتبه در روز انجام دهید.
پودر زاج ناحیه ی آفت را همیشه خشک نگه می دارد که این کار التیام را تسهیل و تضمین می نماید که آفت هایتان بعد از مدتی از بین خواهند رفت.
پودر زاج را به اندازه ی یک نخود روی آفت قرار دهید وبه مدت یک دقیقه صبر کنید.زاج را با بزاق تان تف کنیدو آن را با آب شستشو ندهید.درد ایجاد شده بعد از یک روز توسط آفت از بین خواهد رفت.
استفاده از ماست، باکتری های موجود در دهان را متعادل می سازدو انجام این کار به درمان آفت در کوتاه ترین زمان ممکن کمک می کند.استفاده از ماستی که انبوهی از باکتری های زنده داشته باشد مؤثرتر است.حداقل سه مرتبه در روز ماست بخورید. می توانید یک فنجان ماست را تقسیم کرده و در کل روز میل کنید. همچنین می توانید کمی عسل به آن اضافه کنید تا طعم آن را بهتر کنید اما انجام این کار اختیاری است.
برای بهبود آفت، مایعات فراوان بنوشید و برای کم کردن درد، مایعات را با نی بنوشید.
از یک رژیم غذایی متعادل استفاده کنید. مواد غذایی که تسکین دهنده درد آفت عبارتند از:شیر، ژلاتین مایع، ماست و بستنی.
آفت دهان
می توانید تعداد دفعات بروز آفت دهان را با رعایت مناسب بهداشت دهان و دندان کاهش دهید :