فواید روغن آلاله | فواید درمانی روغن کیاه آلاله

 روغن آلاله | فواید درمانی روغن کیاه آلاله

روغن آلاله، یکی از روغن های درمانی معطر است که شاید در بازار و برای مردم چندان شناخته شده نباشد.

اما کاربردهای این روغن در طب سننتی موجب شده تا جایگاه خوبی در میان روغن های گیاهی داشته باشد.

آلاله  با نام علمی  Ranunculus  سرده ای از گیاهان علفی یک‌ساله هستند که در ایران 55 گونه آن در ایران می روید.

Ranunculales  عنوان راستهٔ گل‌های ساعت  و تیرهٔ آلالگان (Ranunculaceae) است که در نیمه اول فصل بهارگل می دهند.

ارتفاع این گیاه بین 40 تا 50 سانتی متر می رسد و گل‌های زردبراق و به ندرت قرمز وسفید و برگ‌های آن اغلب بریده بریده است.

گل آلاله از خانواده کاکایو و دارای رویشگاه‌های متنوع است که این گل یک گل زینتی و چند ساله است.

در مناطق معتدل و پر آب می روید. گونه های مختلفی دارد که غریب به بیست گونه آن در شهرهای ایران چون تهران و شهر های شمالی یافت می شوند.

بقیه گونه های آن در سواحل مدیترانه، افغانستان، آسیای جنوب غربی، عراق، سوریه، لبنان، شبه جزیزه بالکان، پاکستان، مراکش، جزیره قبرس و ماورای قفقاز، ترکمنستان نیز می توان پیدا کرد.

از این گیاه روغن آلاله به دست می آید که در ظب سنتی از آن برای بهبود درد های رماتیسمی, بهبود درد های سیاتیکی, درمان درد و تورم مفاصل و همچنین به عنوان دارویی برای رفع جوش و  چین و چروک پوستی استفاده می شود.

اما بد نیست بدانید گیاه آلاله صرفا کاربرد درمانی نداشته و در گذشته از آن برای مسموم کردن افراد نیز استفاده می کردند.

گفته می شود کسی که بواسطه این گیاه مسموم می شد، چهره ی ظاهرا خندان، پیدا می کرد.

قدیمی‌ها برای استفاده از آلاله قطعاتی از آن که در بالای زمین رشد می کند را چیده و در آفتاب خشک می کردند.

​

روغن آلاله

روغن آلاله

خواص روغن آلاله، داروی خوب و موثری برای درمان بیماری هایی چون آرتریت، درد عصبی، پلکها، مشکلات پوستی مداوم و برونشیت محسوب می شود.

همچنین روغن آلاله برای رفع ناراحتی های پوستی مانند جوش و کورک و همچنین درمان تورم مفاصل و روماتیسم و سیاتیک نیز مفید است.

از روغن آلاله میتوان برای تقویت سیستم گوارش استفاده کرد. در ضمن ضد نفخ و ترشی معده نیز هست. یکی از مهم ترین عمل کردهای روغن آلاله دکتر اویل تقویت سیستم ایمنی بدن می باشد.

روغن آلاله آرام بخش فوق العاده اعصاب و تقویت حافظه محسوب می شود. از روغن آلاله دکتر اویل  برای تسکین درد های عضلانی و استخوانی استفاده می شود.

همان طور که می دانید، در بدن انسان سموم  زیادی خود به خود درست میشود. یکی از راه های دفع این سموم از بددن، روغن آلاله است.

روغن الاله در عین حال دارای عطر بسیار عالی و خوبی میباشد که آن را برای استفاده در سالاد‌ها و پیش غذاها پیش قدم می کند و مناسب است.

متاسفانه از روغن آلاله، اطلاعات بیشتری در دسترس نیست.

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 1

پسوریازیس، بیماری که خیلی‌ها با آن درگیر هستند ولی کمتر کسی درباره این بیماری پوستی آزاردهنده می داند.

پسوریازیس یک نوع بیماری یک بیماری شایع پوستی است که چرخه زندگی سلول‌های پوست از حالت طبیعی خارج می‌شود و به سرعت شروع به تقسیم سلولی می‌کنند.

بروز بیماری پسوریازیس باعث می‌شود که سلول‌ها به سرعت در سطح پوست تولید شوند. سلول‌های پوستی اضافی، در اندازه‌ها و تکه‌های قرمز هستند که خارش دارند و گاهی هم دردناک هستند.

پسوریازیس چیست؟

بیماری پوستی پسوریازیس چندان شایع نیست ولی افرادی که با آن درگیر هستند مشکلات عدیده‌ای را پیش رو دارند.

بیماری پسوریازیس که آن را به نام بیماری صدف نیز می‌شناسند، یک بیماری پوستی خودایمنی است.

به عبارت دیگر پس از بروز بیماری پسوریازیسف بدن انسان بر علیه خودش عمل می‌کند.

سلول‌های مرده و آسیب‌دیده پوست انسان دائم در حال ریزش هستند و سلول‌های سالم و جدید جایگزین آن‌ها می‌شوند.

ولی در این بیماری به دلیل سیگنال‌ها و دستورات اشتباهی که به سلول‌های پوستی می‌رسد، سلول‌ها با سرعتی بسیار بیشتر از ریزش سلول‌ها، تولید می‌شوند.

به این ترتیب پسوریازیس سبب پوسته‌پوسته شدن پوست می‌شود و ظاهری نامناسب به پوست فرد می‌دهد.

این بیماری یک بیماری ژنتیکی بوده و به هیچ عنوان مسری و واگیردار نیست. پسوریازیس یک بیماری مزمن است که در حال رفت‌و‌آمد است.

به این معنی که گاهی هست و گاهی نیست و هدف اصلی در درمان پسوریازیس این است که سرعت رشد سلول‌های پوست را کاهش دهد.

​

پسوریازیس

علت بروز بیماری پسوریازیس

علت پسوریازیس به طور کامل مشخص نشده است؛ اما به نظر می‌رسد که با سیستم ایمنی بدن، سلول‌های T و دیگر گلبول‌های سفید خون به نام نوتروفیل‌ها در ارتباط است.

سلول‌های T به طور معمول از بدن در برابر عوامل خارجی مانند ویروس‌ها یا باکتری‌ها دفاع می‌کنند. اما گاهی همین سلول‌های T به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کنند و آن‌ها را آلوده می‌کنند.

سلول‌های بیش از حد فعال T، باعث افزایش تولید سلول‌های پوست، سلول‌های T بیشتر و سایر سلول‌های سفید خون، به خصوص نوتروفیل‌ها می‌شوند.

این عوامل باعث قرمزی پوست و ضایعات پوستی می‌شوند. رگ‌های خونی موجود در مناطق آسیب‌دیده پسوریازیس باعث ایجاد قرمزی در این ضایعات پوستی می‌شوند.

این فرآیند تبدیل به یک چرخه مداوم می‌شود که در آن سلول‌های پوستی جدید به سرعت در حال حرکت به سمت لایه خارجی پوست هستند. این اتفاق ممکن است طی روزها یا هفته‌ها به طول انجامد.

میزان شیوع پسوریازیس

براساس آمار وزارت بهداشت آمریکا حدود ۷.۵ میلیون نفر از مردم آمریکا به بیماری پسوریازیس مبتلا هستند. همه‌ گروه‌های سنی از کودکان تا سالمندان ممکن است به آن مبتلا شوند. همچنین این بیماری هم در زنان و هم در مردان به طور یکسان مشاهده شده است.

​

پسوریازیس

علائم پسوریازیس عبارتند از:

• فلسی شدن پوست به همراه پینه‌های زبر قرمز یا صورتی برآمده؛
• پوست خشک و ترک‌خورده که ممکن است خونریزی کند؛
• خارش و سوزش و درد روی پوست؛
• ضخیم شدن و برآمدگی ناخن‌ها
• تاول‌های پر از چرک روی لکه‌های قرمز پوست

این علائم می‌توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند اما بیشتر روی زانوها، آرنج‌ها و پوست سر ایجاد می‌شوند.

در صورتی که فرد به این بیماری مبتلا باشد، همان‌طور که اشاره شد چرخه‌ سلولی سلول‌های پوستی به هم می‌ریزد و سلول‌ها بیش از حد تقسیم می‌شوند.

این فرایند موجب ایجاد زخم‌هایی نقره‌ای رنگ و ضخیم بر سطح پوست می‌شوند؛ که اغلب قرمزی و سوزش و خارش را نیز به همراه دارند.

از دیگر علائم این بیماری ضخیم شدن ناخن‌ها، پوست خشک و ترک‌خورده و نقاط پوسته‌پوسته شده در پوست است. گاهی مفاصل متورم و سفت‌شده نیز با دیگر علائم بیماری پسوریازیس همراه است.

انواع خفیف این بیماری صرفا از نظر زیبایی برای فرد آزاردهنده است ولی انواع شدید آن دردهای بسیاری برای فرد به همراه می‌آورد و موجب تغییر شکل و از کار افتادگی برخی نواحی در بدن فرد می‌شود.

علائم پسوریازیس بیشتر در نواحی آرنج، زانو و پوست سر بروز می‌کند ولی ممکن است نواحی دیگر نیز درگیر شوند.

چگونگی تشخیص پسوریازیس

بعد از مراجعه‌ فرد به متخصص پوست، مو و زیبایی، ابتدا فرد مورد معاینه فیزیکی قرار می‌گیرد. با توجه به این که علائم پوستی این بیماری اغلب واضح است و به سادگی از دیگر انواع عوارض پوستی تشخیص داده می‌شود.

اما به ندرت پیش می‌آید که پزشک قادر به تشخیص این بیماری نباشد، در این صورت پزشک از بیمار نمونه آزمایشگاهی تهیه می‌کند تا به تشخیص قطعی برسد.

​

انواع بیماری پسوریازیس

تکه‌های پسوریازیس می‌توانند در چندین نقطه از پوست رشد کنند و حالتی مثل شوره سر را به وجود آورند و یا می‌توانند شامل نقاطی وسیع‌تر بر روی دیگر قسمت‌های پوست باشند.

انواع پسوریازیس اغلب به مدت چند هفته یا چند ماه فرسوده می‌شوند و در نهایت از بین می‌روند و بعد از یک یا دو روز پوست به حالت اولیه باز می‌گردد. اما همان‌طور که گفته شد تحت شرایط گوناگون، پسوریازیس در حالت رفت‌و‌آمد است.

مهم‌ترین انواع پسوریازیس عبارتند از:

پسوریازیس پلاک (Plaque psoriasis)

شایع‌ترین نوع پسوریازیس است که حدودا 90 درصد از انواع این بیماری را تشکیل می‌دهد. علامت آن پوستی خشک است که زخم‌های قرمز رنگ به همراه فلس‌های نقره‌ای روی آن‌ها را پوشانده‌اند.

زخم‌های پلاکی ممکن است همه جای بدن را درگیر کنند ولی اغلب اوقات این زخم‌ها را در نواحی زانو و آرنج می‌بینیم.

پسوریازیس پوست سر (Scalp psoriasis)

این نوع از پسوریازیس سبب درگیری پوست سر می‌شود و گاهی موجب ریزش موقتی پوست سر هم می‌شود که بعد از درمان این بیماری این مشکل هم برطرف خواهد شد.

پسوریازیس ناخنی (Nail psoriasis)

در نیمی از مواقع این بیماری به ناخن‌های فرد نیز رسیده و سبب مشکلاتی در آن‌ها نیز می‌شود؛ از جمله سوراخ شدن ناخن‌ها، غیر عادی شدن شکل ناخن‌ها، کنده شدن ناخن‌ها و تغییر رنگ آن‌ها

پسوریازیس قطره‌ای (Guttate psoriasis)

در این نوع از پسوریازیس نقاطی شبیه به قطره در نواحی قفسه سینه، دست‌ها، پاها و پوست سر ایجاد می‌شود.

پسوریازیس معکوس (Inverse psoriasis)

در این حالت زخم‌هایی قرمز رنگ و نواحی ملتهب در زیر بغل، کشاله ران، دور اندام‌های جنسی و زیر سینه‌ها (مخصوصا اگر بزرگ باشند) ایجاد می‌شود که با دستکاری و مالیدن و نیز با تعریق، تشدید می‌شوند.

​

پسوریازیس

عوامل ابتلا به بیماری پسوریازیس

ابتلا به صدف دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد که از بین آن‌ها سابقه‌ خانوادگی و ژنتیک نقش بسیار مهمی را بازی می‌کند.

از دیگر عوامل می‌توان به کمبود ویتامین دی، آب‌و‌هوای سرد، مصرف بیش از حد الکل، عفونت‌ها؛ مخصوصا عفونت گلو یا برفک دهان، صدمه به پوست و سیگار کشیدن اشاره کرد.

بعضی از داروها مانند داروهایی که برای فشارخون بالا مصرف می‌شوند و یا داروهای بیماری‌های دوقطبی، داروهای ضد مالاریا و یا داروهای ضد چاقی نیز ممکن است زمینه‌ساز ابتلا به صدف باشند.

چه کسانی بیشتر در معرض پسوریازیس قرار دارند؟

هر کسی می‌تواند در خطر ابتلا به پسوریازیس باشد، اما برخی عوامل می‌توانند خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهند. از جمله:

سابقه خانوادگی

سابقه خانوادگی یکی از مهم‌ترین عوامل خطر است. داشتن یک والد پسوریازیس خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد و داشتن دو والد پسوریازیس خطر بیشتری را به همراه دارد.

عفونت‌های ویروسی و باکتریایی

افراد مبتلا به HIV بیشتر احتمال دارد که صدف را توسعه دهند تا افرادی که سیستم ایمنی سالمی دارند. کودکان و نوجوانان با عفونت‌های تکراری، به ویژه گلودرد، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند.

استرس

از آنجا که تنش می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن تاثیر بگذارد، سطوح استرس بالا ممکن است خطر ابتلا به صدف را افزایش دهد.

چاقی

وزن بیش از حد خطر ابتلا به صدف را افزایش می‌دهد.

سیگار کشیدن

استفاده از دخانیات نه تنها خطر ابتلا به صدف را افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند شدت بیماری را هم افزایش دهد. سیگار کشیدن نیز ممکن است در ابتدای توسعه بیماری نقش داشته باشد.

 بیماری صدف زمینه‌ساز کدام بیماری‌ها است

اگر پسوریازیس دارید، در معرض خطر برخی بیماری‌های خاص هستید. این بیماری‌ها شامل:

اختلالات چشم: بیماری ملتحمه و بلفاریت در افراد مبتلا به پسوریازیس رایج هستند.

دیابت نوع 2: خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در افراد مبتلا به صدف بیشتر است.

فشار خون بالا: فشار خون بالا در افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر دیده می‌شود.

بیماری قلب و عروقی: برای افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند، خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی دو برابر بیشتر از افراد بدون این بیماری است. صدف و بعضی از درمان‌هایی که صورت می‌گیرند، باعث افزایش ضربان قلب، سکته مغزی، کلسترول بالا و آترواسکلروز می‌شوند.

سندروم متابولیک: این سندرم که شامل: فشار خون بالا، افزایش سطح انسولین و سطوح کلسترول غیر طبیعی است، خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می‌دهد.

بیماری پارکینسون: این بیماری مزمن عصبی بیشتر در افراد مبتلا به پسوریازیس اتفاق می‌افتد.

بیماری کلیوی: پسوریازیس متوسط ​​تا شدید بیماران کلیوی را با خطر بیشتری تهدید می‌کند.

مشکلات عاطفی: پسوریازیس همچنین می‌تواند کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. پسوریازیس با کمبود اعتماد به نفس و افسردگی همراه است.

سایر بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری ام اس و بیماری‌های التهابی روده به نام بیماری کرون بیشتر به افرادی که مبتلا به صدف هستند حمله می‌کنند.

​

پسوریازیس

درمان بیماری پسوریازیس

در اکثر موارد، بیماران با مراجعه به یک پزشک عمومی درمان‌ می‌شوند. اما اگر علایم فرد شدید باشد یا به سایر درمان‌ها پاسخ مناسبی ندهد، ممکن است، پزشک بیمار را به یک متخصص پوست ارجاع دهد.

درمان‌های بیماری پسوریازیس به نوع، شدت و ناحیه‌ بروز ضایعات پوستی بستگی دارد. پزشکان عموما با درمان‌های خفیفی مانند استعمال پمادهای موضعی روند درمان بیمار را شروع می‌کنندو

در صورتی که بیمار به این درمان‌ها پاسخ مناسبی ندهد، روش‌های درمانی قوی‌تری را در پیش می‌گیرند.

درمان‌های مختلف و گسترده‌ای برای بیماری صدف وجود دارد، اما هر فردی به نوع خاصی از درمان‌ها پاسخ می‌دهد، از این جهت، تعیین بهترین و مؤثرترین درمان برای هر فرد دشوار است.

چنانچه فرد احساس کند که روش درمانی او تأثیر کافی را ندارد یا اینکه در حین درمان عوارض ناخوشایندی را تجربه می‌کند، بهتر است هر چه سریع‌تر با پزشک معالج خود مشورت کند.

​

پسوریازیس

انواع درمان بیماری پسوریازیس

درمان‌های بیماری پسوریازیس به ۳ دسته‌ کلی تقسیم می‌شوند:

درمان‌های موضعی (Topical treatments): کِرم‌ها و پمادهایی که روی پوست بیمار استعمال می‌شوند

نور درمانی (phototherapy): در این نوع درمان، پوست در معرض انواع خاصی از پرتوهای ماورای بنفش قرار می‌گیرد

درمان هدفمند (Systemic therapy): در این درمان انواع داروهای خوراکی و تزریقی برای بیمار تجویز می‌شود

انواع مختلفی از درمان‌ها اغلب به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. همین‌طور این امکان وجود دارد که پزشک در صورت صلاح‌دید، مرتبا در روند درمان بیماری تجدید نظر کند.

در همین حال، بیمار ممکن است بخواهد از یک برنامه مراقبتی خاص بهره ببرد که شامل مشورت روزمره با پزشک است که می‌تواند به روند بهبودی فرد کمک کند.

درمان‌های موضعی (Topical treatments): درمان‌های موضعی عموما، اولین روش‌های درمانی هستند که برای پسوریازیس خفیف تا متوسط توصیه می‌شوند. در این نوع درمان‌ها، کرم‌ها و پمادهایی در نواحی آسیب‌دیده فرد استعمال می‌شود.

در طول درمان‌های موضعی، فرد ممکن است تأثیر این درمان‌ها را مشاهده کند بنابراین لازم است که برای بهبودی کامل تا ۶ هفته برای اثربخشی کامل به روند درمانی ادامه دهد.

در همین حال،‌ اگر بیماری پسوریازیس در ناحیه‌ی فرق سَر بروز پیدا کند، ممکن است برای فرد ترکیبی از شامپو و پماد تجویز شود.

کلاژن | بهترین خوراکی ها برای بازسازی دوباره پوست

کلاژن سازی | بهترین خوردنی‌ها برای بازسازی دوباره پوست

کلاژن سازی، موثرترین روش برای جوان شدن پوست و مقابله با پیری است. به همین دلیل هم بسیاری از مردم با صرف هزینه های گزاف و تن دادن به روش های مختلف تلاش می کنند تا برای پوست خود کلاژن سازی کنند.

درحالی که، بسیاری از مواد غذایی در دسترس ما، عملا منابع غنی از کلاژن های پوستی هستند و با مصرف آنها می توان در عمل پوستی جوان و شفاف داشت.

جالب است بدانید که تمام مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان ها، مانند مواد مغذی دیگر نقش مهمی در کلاژن سازی پوست دارند.

در ادامه با مهمترین منابع سرشار از کلاژن و بهترین خوراکی‌ها برای جوان سازی و ضد پیری پوست آشنا خواهیم شد.

​

کلاژن سازی

گوشت روی استخوان و کلاژن سازی

استخوانها حاوی بافت ژله ای اند که هنگام جوشیدن در آب آزاد می شود، همچنین کلاژن موجود در مرغ و بوقلمون برای کلاژن سازی و همچنین سلامت استخوان‌ها مفید است.

البته ذکر این نکته هم ضروری است که این ویژگی صرفا مختص گوشت مرغ و دام ارگانیک است که به طور طبیعی پروش یافته اند.

کلاژن سازی سبزیجات تیره

سبزیجات غنی از مواد مغذی هستند، اما احتمالا این را نمی دانیم که در عین حال می توانند از تجزیه کلاژن جلوگیری کنند.

کلروفیل و ویتامین ث موجود در گیاهان به افزایش کلاژن کمک می کند.

علاوه بر اینها کلروفیل آنتی اکسیدانی قوی برای مبارزه با را رادیکال های آزاد دارد که  آسیب های ناشی از یو وی وپیامد آن پیری زود رس را از بین می برد.

لیکوپن موجود در این میوه و سبزیجات کلاژن سازی را بالا می برد بنابراین باید سعی کنید در رژیم تان فلفل قرمز، سیب زمینی، هویج، گوجه پخته شده بگنجانید

​

کلاژن سازی

مرکبات مفید برای کلاژن سازی

مرکبات سرشار از ویتامین ث هستند که به پیوند اسید آمینه کمک کرده و در فرایند سازی پوست نقش موثری ایفا می کند.

این فرایند برای کلاژن سازی لازم است ویتامین ث پوست را در برابر سموم محافظت می کند و در تجزیه کلاژن نقش دارد بنابراین لیمو، پرتقال، گریپ فورت بخورید

تخم کدو هم کلاژن سازی می کند

تخم کدو منبع روی است و به عنوان آنتی بیوتیک برای کلاژن سازی عمل می کند.

همچنین روی فرایند التیام را بالا می برد و غشای سلول را سالم نگه می دارد روی در اسفناج، لوبیا قرمز،گردو، بادام یافت می شود

تخم مرغ منبع مهم کلاژن سازی

تخم مرغ یکی دیگر از منابع طبیعی کلاژن است. پوست تخم مرغ و زرده آن حاوی کلاژن هستند.

در حقیقت، استفاده از پوست تخم مرغ یک درمان طبیعی برای افزایش سلامت مفاصل به خاطر محتوای سلول های سازنده کلاژن است.

علاوه بر این، تخم مرغ نیز دارای مقدار بالایی از گوگرد است که برای کلاژن سازی لازم است گوگرد به حذف سموم از بدن کمک می کند

کلاژن سازی هویج را دست کم نگیرید

نه تنها برای درمان آکنه، بلکه برای کلاژن سازی به دلیل محتوای بالای ویتامین ” آ ” خوب هستند. در حقیقت، هویج کمک می کند تا کشش پوست افزایش یابد.

کلاژن را احیا میکند و جریان خون به پوست را افزایش می دهد. مصرف هویج تولید چربی را کاهش می دهد

سیر و کلاژن سازی!

زمانی که به دنبال منابع طبیعی برای کلاژن سازی هستید، نباید از سیر صرف نظر کنید. در حقیقت سیر غنی از اسید لیپوئیک، گوگرد و تائورین است و می تواند به کلاژن سازی، کمک کند.

می توانید سیر را همراه  بسیاری از غذاها صرف کنید و برای فرار از دست بوی ناخوشایند دهان، آن را پخته یا کباب کنید.

ماهی عامل موثر در کلاژن سازی

ماهی حاوی پرولین و گلیسین است اگر نیاز به کلاژن سازی ندارید باز هم ماهی بخورید چون امگا3 به کاهش التهاب وخواب کمک می کند و منبع ویتامین د است

کلرلا :کرم رتینول به دلیل اینکه غنی از ویتامین آ است کلاژن سازی را بالا می برد کلرلا نوع طبیعی رتینول است که به صورت پودر، قرص یافت می شود

​

کلاژن سازی

اسپیرولینا

طبق مطالعه، اسپیرولین نوعی جلبک آبی – سبز است که می تواند به عنوان مکمل بهداشتی برای کلاژن سازی به کار رود. اسپیرولین علاوه بر غنی بودن در آهن، یک قاشق چای خوری از اسپیرولین نیز حاوی محتویات بالایی از مشتقات گلایسین و پرولین است.

اسپیرولین منبع بزرگی از مس نیز هست که یکی از مهم ترین مواد معدنی کلاژن سازی است.

تنها عیب مکمل های غذایی این است که آن‌ها می توانند کمی گران قیمت باشند و در عین حال طعم خوبی هم ندارند.

غذاهای گوگردی

مطالعات نشان داده رژیم غنی از گوگرد – کلاژن سازی بسیار قابل توجهی به همراه داردو. غذاهای حیوانی مثل تخم مرغ، گوشت گاو، مرغ و محصولات لبنی، همه منابع بزرگی از گوگرد و برای کلاژن سازی مورد نیاز هستند.

همچنینمهم است گوگرد سبزیجات را مصرف کنید. برخی از منابع غنی سبزیجات، سیر، بروکلی، پیاز، کلم بروکسل، کلم و غیره هستند.

ژلاتین بهترین ماده برای کلاژن سازی

اگر به دنبال منابع طبیعی کلاژن سازی  هستید، بهتر از ژلاتین پیدا نخواهید کرد. در واقع، ژلاتین نوعی از کلاژن است که با جوشاندن بافت های ارتباطی حیوانات ایجاد می شود. سپس کلاژن آزاد و خشک می شود.

علاوه بر این هضم و جذب ژلاتین آسان است. هنگام خرید ژلاتین باید به کیفیت توجه کنید. ژلاتین گیاهی بخورید.

روغن سبز و سیاه زیتون

روغن زیتون یکی از بهترین روش‌ها برای بهبود پوست و کلاژن سازی است زیتون های سیاه یا سبز گوگرد بالایی دارند سولفور برای مقابله با برخی بیماری های پوستی مانند درماتیت، به کار می رود.

آلوئه ورا به کاهش آکنه، خارش پوست و جلوگیری از وقوع انسداد منافذ کمک کند.

آکنه به عنوان بیماری پوستی شناخته می شود که منجر به جوش های سر سیاه، جوش ها، و ملتهب شدن تکه های پوست می شود.

گوگرد در بسیاری از محصولات پوست مانند، صابون و لوسیون، پاک کننده‌ها پیدا کنید. علاوه بر آن، متابولیسم را نیز افزایش می دهد.

بذر کتان و گردو

بذر کتان منبع اسیدهای چرب امگا 3 و فیبر هستند. از آنجا که سلول های پوست توسط یک لایه چربی پوشانده می شوند، لایه چربی قوی تر می شود و به کاهش خطوط و چروک کمک می کند.

علاوه بر این اسیدهای چرب، امگا 3 به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ورشد مغز کمک می کنند. با آسیب زدن به پوست، تابش بیش از حد اشعه یو وی جهش های ژنتیکی ایجاد شده که منجر به سرطان پوست می شود.

باید غذاهایی را مصرف کنید که حاوی مقدار زیادی امگا 3 هستند، و باعث افزایش کلاژن سازی، کاهش خطرات سرطان پوست شود. بذر کتان نیز غنی از گوگرد هستند، که برای کلاژن سازی نیز ضروری است.

​

کلاژن سازی

بوقلمون

بوقلمون علاوه بر کلاژن سازی و بهبود پوست، کاهش خشکی و التهاب سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و روی موجود در آن فشار خون بالا را کاهش و احتمال حمله قلبی وسکته را کاهش می دهد.

اگر می خواهید کلاژن سازی  بالا رود 2تا3 بار در هفته بوقلمون مصرف کنید

لیمو و پرتقال هم کلاژن سازی می کنند

ویتامین ث موجود در پرتغال، لیمو به افزایش کلاژن سازی کمک می کند. در حقیقت ویتامین ث یک آنتی اکسیدان قوی است که می تواند آسیب شدید و رادیکال را کاهش دهد.

دیگر میوه های غنی ویتامین ث پرتقال، توت فرنگی، آناناس، و عنبه هندی هستند. ویتامین ث آفتاب سوختگی پوست را به طور طبیعی کاهش می دهد.

محصولات سویا

ژنیسستئین هورمون گیاهی است که در سویا موجود و در بهبود کلاژن سازی موثر است

کلم

انواع مختلفی کلم وجود دارد آنتی اکسیدان هایی مثل تیوسیانات، لئوتئین،زاگزانتین دارد الاستیسیته، با کلاژن سازی، پوست را بهبود می بخشد.

کلم حاوی اسید فولیک، فیبر، ویتامین ب، آهن، کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، منگنز نیز هست همچنین ویتامین ک موجود متابولیسم را افزایش و احتمال ابتلا به آلزایمر را کاهش می دهد

آلو

یکی از علل اصلی سالخوردگی پوست، رادیکال های آزاد است که بافت های پوست را تجزیه می کند این آنتی اکسیدان‌ها به خنثی کردن رادیکال های آزاد کمک می کنند.

آلو حاوی مقدار بالای آنتی اکسیدان‌ها هستند. بنابراین روزانه 5 تا 6 آلو بخورید. در واقع، آلو به عنوان یکی از بهترین منابع کلاژن سازی شناخته می شود

روغن آوکادو

روغن آوکادو به کاهش لکه های پوستی، آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد جلوگیری کرده و علاوه بر کمک به فرایند کلاژن سازی، امگا3 موجود در آن از سرطان پوست نیز جلوگیری می کند

​

کلاژن سازی

کلاژن سازی ماهی سالمون همتا ندارد

روی، امگا3،پروتئین موجود در ماهی برای کلاژن سازی و به تبع آن حفظ سلامت پوست،مرطوب کردن آن، کلاژن سازی و در نهایت جوانسازی پوست بسیار موثر است.

گوجه فرنگی

گوجه فرنگی حاوی فراوانی آنتی اکسیدان، ویتامین ث است که نه تنها برای کلاژن سازی پوست بسیار مفید است، بلکه آن را در برابر آفتاب سوختگی هم  محافظت می کند.

توت

توت فرنگی، قره قاط، تمشک،، پر از آنتی اکسیدان‌ها هستند که می توانند به جلوگیری از فروپاشی کلاژن و همچنین کمک به فرایند کلاژن سازی و محافظت پوست از علائم سالخوردگی، موثر باشند.

دانه چیا

چیا یک منبع عالی از امگا 3 است که می تواند با کلاژن سازی و رساندن رطوبت به پوست به حفظ سلامت سلول های پوست کمک کند

لوبیا

لوبیا حاوی اسید است که به عنوان ماده ضد پیری شناخته شده این اسید می تواند آب را نگه دارد، به کلاژن سازی و  کاهش چین و چروک کمک کند.

علاوه بر این، اسید می تواند رطوبت پوست را افزایش دهد در نتیجه پوست را صاف و مرطوب نگه می دارد.

کشش پوست، رشد سلول های پوست، روند کلاژن سازی را افزایش داده و مفاصل سالم را حمایت می کند.

چای سفید

براساس تحقیقات، چای سفید به حفاظت از پروتئین های پوست، به خصوص کلاژن سازی  کمک می کند.

همچنین از فعالیت آنزیم هایی که باعث تجزیه کلاژن و ایجاد و چین و چروک می شود جلوگیری می کند.

پورش گوشت با علف

گوشت علف خورده نیز سرشار از اسید های چرب امگا 3 است که به حفاظت از غشاهای چربی که اطراف سلول های پوست هستند، کمک می کند.

این غذا به کاهش التهاب کمک کرده و آمینو اسیدهای ضروری را به منظور حفظ تعادل پوست ارائه می کند.

شکلات

جریان خون در پوست را افزایش داده و در برابر آسیب یو وی محافظت می کند.

​

کلاژن سازی

میوه گل رز

میوه گل رز به عنوان عصاره گیاهان و منبعی بزرگ از کلاژن شناخته می شوند که نباید از آن‌ها صرف نظر کنید. همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین ث هستند که برای کلاژن سازی کشف شده است.

عسل

عسل یکی از مهمترین منابع کلاژن سازی است و در صورتی که به طور روزانه استفاده شود خواص درمانی دارد. همچنین عسل  به فرآیند بازسازی سلول پوست و همچنین تشکیل پروتئین کلاژن سالم و کمک می کند.

مکمل های کلاژن

بنابراین، مواد مغذی به راحتی توسط بدن جذب نمی شوند. توصیه می کنیم هنگام افزایش مصرف کلاژن، مواد غذایی غنی از کلاژن را زیاد کنید.

کلاژن سازی و جوانسازی پوست در 4 هفته

جوانی و زیبایی از نعمت‌های خدادادی است و باید برای حفظ آن تلاش کنید. افرادی که به چهره خود اهمیت می‌دهند، اعتماد به نفس بیشتری دارند.

طی این چهار هفته بیشتر به زیبایی خود اهمیت دهید تا بعد از اتمام دوران تغییرات ظاهری مثبتی را در چهره خود ببینید.

هفته اول

تقویت کلاژن‌سازی پوست

شب‌ها هنگامی که به خواب می‌روید، فرایند ترمیم پوست آغاز می‌شود؛ در این زمان جریان خون پوستی تندتر شده در نتیجه ذخیره اکسیژن پوست افزایش می‌یابد.

اسیدهای آمینه پوست وارد عمل شده کلاژن تولید می‌کنند که دشمن شماره یک چروک‌های پوست است؛ اگر‌ فقط خواب کافی (حدود هشت ساعت) داشته باشید این اتفاقات می‌افتد.

خوشبختانه به راحتی می‌توان خوابید، فقط کافی است قبل از خواب از خواندن داستان‌های مهیج و پراسترس و گوش دادن به اخبار و خوردن قهوه خودداری کنید.

بهترین راه رسیدن به آرامش: لباس خواب بپوشید تا راحت‌تر  آرامش را در آغوش بگیرید، نگرانی‌ها وافکار خود را برای صبح فردا کنار بگذارید. لپ‌تاپ و تلویزیون را خارج از محدوده دید خود قرار دهید.

بهترین فعالیت: ورزش جریان خون را تقویت کرده در نتیجه اکسیژن بهتر و بیشتر داخل اندام‌های حیاتی و بافت‌ها می‌شود، اندورفین‌ها آزاد شده و جایی برای استرس باقی نمی‌گذارند، در این میان پوست نیز بی‌نصیب نمی‌ماند.

نرمش‌های اندام تحتانی، مناسب تقویت جریان خون است زیرا بزرگ‌ترین عضلات بدن شما را به تحرک می‌اندازد، نظیر بالا رفتن از پله، دوچرخه سواری، کلاغ پر و پرش به جلو. نرمش و ورزش باعث خروج مواد زائد از صورت شما هم می‌شود.

فقط 20 دقیقه نرمش و عرق ریختن پف زیر چشم‌ها را به نحو چشمگیری کاهش می‌دهد اما به خاطر داشته باشید که نرمش‌های شما حداقل چند ساعت با خواب‌تان فاصله داشته باشد.

زیرا هورمون‌های خونی که بعد از نرمش ترشح می‌شوند، نمی‌گذارند راحت و سریع به خواب روید.

بهترین توصیه:

هزارمین دلیل برای حذف کامل شکر از رژیم غذایی. براساس مطالعات صورت گرفته شکر با فیبرهای کلاژنی پرکننده پوست پیوند خورده، آنها را سفت وسخت کرده و در نهایت منجر به بروز چروک می‌شود.

گفته می‌شود عملکرد کرم‌های زیبایی جدید شکستن این پیوند کلاژن- شکر است.

​

کلاژن سازی

هفته دوم

 پاکسازی مستمر شبانه

یادتان باشد هر سن و سالی که دارد یا پوست‌تان از هر نوع که باشد، پاک کردن پوست از آلودگی و دود و البته آرایش‌های صورت قبل از خزیدن زیر لحاف، بسیار بسیار ضروری است.

به‌منظور رسیدن به بهترین نتیجه به جای صابون، از یک پاک‌کننده ملایم ساده استفاده کنید. صابون حاوی سورفکتانت (مواد شیمیایی مولد کف) است که موجب خشکی و تشدید چروک‌های ظریف پوست می‌شود.

لایه‌برداری را فراموش نکنید: در اواسط دهه 20 زندگی، بازسازی سلول‌های پوستی از هر 21 روز به هر 30 روز کاهش می‌یابد، و با ورود به دهه 40 این زمان به 40 روز می‌رسد.

برای داشتن پوستی درخشان‌تر خودتان سلول‌های مرده را جدا کنید؛ با مصرف یک کرم لایه بردار، پوست شما سریع‌تر خود را ترمیم و دوباره‌سازی‌ می‌کند.

رتینوئیدها، نسخه درمانی ویتامین A، بهترین ماده برای تسریع سلول‌سازی‌ است که کلاژن‌سازی‌ رانیز سرعت بخشیده و خطوط ظریف صورت را محو می‌کند. Renova و Retin-A برای پوست معجزه می‌کنند.

رتینول،  از خانواده رتینوئیدها که بدون نسخه در دسترس قرار دارد، ضد‌چروک و آکنه است اما هر دوی این محصولات باعث قرمزی و پوسته پوست شدن پوست می‌شود.

به‌منظور کاهش این عوارض جانبی، مصرف فقط کمی کرم، به اندازه نخود، روی تمام قسمت‌های صورت و گردن توصیه می‌شود.

اگر می‌خواهید ببینید به اندازه استفاده کرده‌اید یا خیر، یک عدد دستمال کاغذی روی صورت‌تان قرار دهید، اگر افتاد یعنی کافی و به اندازه بوده است اما اگر به‌صورت‌تان چسبید یعنی بیش از حد استفاده کرده‌اید.

هفته سوم

محو چروک‌ها و جوش‌ها

عاشق آفتاب هستید، اما برای بار صدم باید گفت حتما از ضد‌آفتاب با درجه حفاظتی بالا استفاده کنید.

چرا! نور آفتاب مسئول بیش از 90 درصد پیری‌های زودرس پوست است. اما هنوز هم فقط عده‌ای کم هر 365 روز سال از ضدآفتاب استفاده می‌کنند.

عادت کنید هر روز صبح حتی اگر هوا ابری یا بارانی است، به اندازه یک قاشق چای‌خوری پر ضدآفتاب به‌صورت و گردن خود بمالید و البته همیشه بهترین نوع محصول را با توجه به نوع پوست خود انتخاب کنید.

ضدآفتاب‌های فیزیکی حاوی دی اکسید تیتانیوم و اکسید زینک هستند که از نفوذ طیف وسیعی از اشعه‌ها به داخل پوست جلوگیری می‌کنند.

اما مشکل این است که، مخصوصا روی پوست‌های تیره، قدری گچی به‌نظر می‌رسند و آرایش کردن روی آن خوب نمی‌شود.

پس بهتر است از این نوع ضدآفتاب برای بدن و برای صورت از ضدآفتاب‌های حاوی ترکیبات شیمیایی نظیر مزوریل یا آووبنزون استفاده کنید.

نوع اخیر ضدآفتاب‌ها درحالی‌که پوست را از UVA و UVB مصون نگاه می‌دارند، سبک بوده، به راحتی پخش می‌شوند و اثری از خود روی پوست به جای نمی‌گذارند.

بهترین توصیه: مصرف مرطوب‌کننده فراموش نشود در کنار فواید آنی، استفاده از مرطوب کننده‌ها از آسیب‌های آینده هم جلوگیری می‌کند.

به‌دنبال نوعی مرطوب‌کننده باشید که خواص ضدآفتاب هم داشته (مقاومت در برابر اشعه‌های UV و رادیکال‌های آزاد ناشی از آن) و حاوی مواد ضد‌پیری مانند پپتیدها باشد که در تولید کلاژن مؤثر است.

آکنه‌ها را بکشید: در این هفته پوست شما هم صبح و هم شب نیازمند مراقبت بیشتر است زیرا بالایی‌‌ترین لایه آن طی لایه برداری برداشته شده است.

مصرف روزانه کرم صورت از تحریک پوستی جلوگیری و رطوبت طبیعی پوست را تامین می‌کند. محققان مصرف لایه‌ای ضخیم از فرمولاسیونی حاوی گلیسرین و اسید هیالورونیک را توصیه می‌کنند که جاذب آب است.

در صورتی که پوست شما مستعد آکنه است، از فرمولاسیون ژلی فاقد چربی یا لوسیون استفاده کنید که در عین تامین رطوبت پوست، منافذ پوستی را نمی‌بندد.

مصرف مرطوب‌کننده در تابستان و اوایل پاییز اصلا فراموش نشود. درحالی‌که هوای مرطوب پوست را‌تر و تازه نگه می‌دارد، گرمای شدید و نور خورشید آن را خشک می‌کند.

بهترین توصیه: به تازگی انواع سرم‌های مراقبتی پوست حرف و حدیث‌های زیادی به پا کرده‌اند که البته اکثر آنها درست است.

آنها با محتوای بالایی از مواد فعال در عین حال سبک بوده به راحتی به عمق بیشتری از پوست نفوذ می‌کنند.

به هنگام خرید به‌دنبال سرم‌های ضد‌پیری باشید که حاوی پپتیدهای سفت کننده، فاکتورهای ترمیمی و دوباره‌سازی‌ پوست و انواع گیاهان دارویی و البته نیاسین امید. همانطور که می دانید ویتامین B سفید‌کننده است.

از فیلرهای پوست بدانید!

استفاده از یخ برای جوانسازی پوست!

چروک‌ها و جوش‌ها را محو کنید

​

کلاژن سازی

هفته چهارم

آبرسانی در اولویت نخست

با آبرسانی پوست می‌توانید پوست خود را جوان کنید. آبرسانی پوست را ترمیم و پاکسازی کره و آن را شاداب می‌کند. تاثیر آبرسانی موقت است و برای حفظ سلامت پوست خود می‌توانید حتی هفته‌ای چهار بار این کار را انجام دهید.

در‌واقع در آبرسانی پوست یا هیدرودرمی رطوبت کافی به پوست می‌رشد. درست است که در هر سنی می‌توانید پوست خود را آبرسانی کنید.

اما بهترین سن آبرسانی پوست 30سال به بالاست که زمان شروع چروک‌های روی پوست است.

اگر سن‌تان بیشتر از 30سال است، حتما پوست خود را آبرسانی کنید و چین و چروک‌های سطحی  را از پوست خود دور کنید.

فراموش نکنید که آبرسانی کار درمانی نیست و تنها برای شادابی پوست انجام می‌شود. در آبرسانی باید از کرم‌های مرطوب-کننده استفاده کنید.

بهتر است بدانید که برای افرادی که پوست چرب دارند، استفاده از این تکنیک توصیه نمی‌شود چون ممکن است باعث ایجاد جوش شود.

بهترین توصیه: می‌توانید ابزار آبرسانی را از داروخانه تهیه کنید و خودتان در خانه به‌راحتی این کار را انجام دهید، برای رطوبت رساندن به لایه بیرونی پوست از دستگاه بخور با کرم‌های مخصوص آن استفاده کنید.

با این کار بخار آب جذب پوست‌تان می‌شود و شادابی به پوست شما می‌رسد. فراموش نکنید که بعد از آبرسانی‌ پوست حتما از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید تا رطوبت همچنان در پوست شما باقی بماند.

گردآوری: تیم تولید محتوای ایران کازمد

فواید گیاه گشنیز | ۱۶ خاصیت درمانی این گیاه معجزه‌آسا

خواص گشنیز | ۱۶ خاصیت درمانی این گیاه معجزه‌آسا

خواص گشنیز موجب شده تا برگ،ساقه و تخم این گیاه خوش عطر را بتوان در تمام آشپزخانه‌ها، مراکز درمان سنتی و حتی صنایع سراسر جهان پیدا کرد.

خواص گشنیز به‌واسطه برخورداری از ویتامین‌ها و مواد معدنی فراوان به اندازه‌ای است که از آن به عنوان گیاه معجزه‌آسا نام ببرند.

کاهش کلسترول، درمان التهاب، مشکلات پوستی و تنظیم فشار خون از جمله خواص گشنیز است که در ادامه با آنها آشنا خواهیم شد.

درباره گیاه گشنیز

گشنیز گیاهی است که به‌طور گسترده در جهان به‌عنوان ادویه و چاشنی یا برای تزئین بشقاب غذا از آن استفاده می‌شود.

نام علمی آن، کوریاندروم ساتیوُم ال (Coriandrum sativum L) است و برگ‌های آن عطر خوش و آشنایی دارند که معمولا به‌صورت خام یا خشک‌شده در آشپزی استفاده می‌شوند.

​

خواص گشنیز

کاربردها و خواص گشنیز در آشپزی

ممکن است خیلی‌ها تصور کنند که گشنیز در آشپزخانه‌ها صرفا برای تزیین غذاها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این درحالیست که خواص گشنیز به دلیل وجود ۱۱ نوع  روغن‌ اسانسی، ۶ نوع اسید (شامل آسکوربیک اسید یا همان ویتامین سی)، مواد معدنی و ویتامین‌های مختلف است.

هرکدام از عناصر و مواد موجود در گشنیز، خواص بسیاری برای سلامتی دارند که به آن ارزش غذایی بالایی می‌دهد.

کاربردهای درمانی و خواص گشنیز

همانطور که گفته شد، عمده خواص گشنیز به کاربردهای درمانی و سلامتی آن، مربوط می‌شود که در ادامه مقاله با آنها آشنا خواهیم شد.

کاهش التهابات پوستی

گشنیز حاوی سینئول و اسید لینولئیک است؛ سینئول یکی از ۱۱ ترکیب موجود در روغن‌های اسانسی است.

این دو ماده دارای خواص ضدسرطانی و ضدروماتیسمی هستند و تورم ناشی از این بیماری‌ها را کاهش می‌دهند.

گشنیز همچنین تاحدودی برای سایر تورم‌ها، نظیر تورم ناشی از نارسایی کلیه یا کم خونی نیز مؤثر است.

زیرا بعضی از مواد آن مدر هستند و باعث آزاد شدن آب اضافی بدن می‌شوند. کاهش التهابات پوستی، منجر به کاهش ناراحتی‌ها و بهبود ظاهر پوست می‌شود.

درمان بیماری‌های پوستی

خواص ضدعفونی کننده، ضدقارچی و آنتی اکسیدانی گشنیز، برای درمان بیماری‌های پوستی مانند اگزما، خشکی پوست و عفونت‌های قارچی مناسب است.

کاهش کلسترول

اسیدهای موجود در گشنیز، مانند اسید لینولئیک، اسید اولئیک، اسید پالمیتیک، اسید استئاریک و اسید آسکوربیک (ویتامین C) در کاهش میزان کلسترول خون بسیار مؤثرند.

همچنین باعث کاهش میزان کلسترول بد (LDL) در عروق خونی و رگ‌ها می‌شوند.

سطح بالای LDL در خون می‌تواند منجر به مسائل جدی قلبی-عروقی مانند آترواسکلروز (تصلب شرایین‌)، حملات قلبی و سکته مغزی شود.

مهم‌تر از همه، این گیاه باعث افزایش سطح کلسترول خوب (HDL) می‌شود، HDL از به وجودآمدن برخی شرایط خطرناک برای انسان جلوگیری می‌کند.

درمان اسهال

ترکیبات روغن‌های اسانسی موجود در گشنیز مانند بورنئول و لینالول، به گوارش، عملکرد مناسب کبد و ارتباط روده‌ها کمک می‌کند و باعث کاهش اسهال می‌شود.

از آنجایی سینئول، بورنئول، لیمونن، آلفا-پینن و بتا-فلاندرن دارای اثرات ضد باکتری هستند، گشنیز در درمان اسهال ناشی از میکروب‌ها و قارچ‌ها نیز، مفید است.

خواص گشنیز همچنین برای جلوگیری از تهوع، استفراغ و بیماری‌های معده، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این گیاه، غنی از مواد زیست-فعال است و به همین دلیل همیشه خواص جدیدی از آن کشف می‌شود.

علاوه بر این خواص بهداشتی، برگ‌های گشنیز تازه، پیش‌غذای مناسبی برای آماده کردن روده، برای یک وعده‌ی غذایی حسابی است.

​

خواص گشنیز

تنظیم فشار خون

مصرف گشنیز در بسیاری از بیماران به‌طور مثبتی فشار خون را کاهش داده است.

یون‌های کلسیم و استیل کولین انتقال‌دهنده‌ی عصبی در دستگاه‌های جانبی و سیستم عصبی مرکزی هستند.

گشنیز اثر متقابل این یون‌ها را بهبود می‌بخشد و فشار را در رگ‌های خونی کاهش می‌دهد،

در نتیجه احتمال بروز بیماری های قلبی عروقی، ازجمله حملات قلبی و سکته مغزی کاهش می‌یابد.

درمان زخم‌های دهان

سیترنلول، که جزیی از روغن‌های اسانسی موجود در گشنیز است، ضدعفونی کننده‌ای عالی است.

مواد دیگر موجود در گشنیز نیز دارای خواص ضد‌میکروبی و درمانی‌ای هستند که از بدتر شدن زخم‌های دهان جلوگیری می‌کنند.

آنها روند بهبود زخم‌ها را تسریع و از بوی بد دهان جلوگیری می‌کنند. گرچه گشنیز در محصولات اصلی به کار نمی‌رود.

ولی در انواع خمیر‌دندان‌های طبیعی، به عنوان یک ترکیب ضد قارچ، از آن استفاده می‌شود.

در واقع قبل از اختراع خمیر دندان، مردم برای از بین رفتن بوی بد دهان، تخم گشنیز می‌جویدند!

جلوگیری از کم خونی

یکی از خواص گشنیز داشتن آهن فراوان است و به کسانی که از کم خونی رنج می‌برند کمک می‌کند.

مقدار کمِ آهن در خون، می‌تواند منجر به تنگی نفس، تپش قلب، خستگی شدید و کاهش عملکرد ذهنی شود.

آهن همچنین باعث بهبود عملکرد ارگان‌های دیگر بدن، افزایش انرژی و قدرت و ارتقای سلامت و استحکام استخوان می‌شود.

ضد آلرژی

تحقیقات زیادی نشان داده است که گشنیز دارای آنتی هیستامینی قوی است که می‌تواند آلرژی‌های فصلی و تب یونجه را کاهش دهد.

همچنین، روغن آن اثرات آلرژیک حشرات، گیاهان، غذاها و سایر چیزها را کاهش می‌دهد.

در بدن، آنافیلاکسی، ورم کهیر و تورم خطرناک گلو و غدد را از بین می‌برد.

ما باید در برابر واکنش‌های آلرژیک از خود محافظت کنیم و چون از ابتدا نمی‌دانیم به چه چیزهایی حساسیت داریم، بهتر است پیشگیری کنیم.

حفاظت در برابر سالمونلا

سالمونلا یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌های غذایی در جهان است، بنابراین هر روش طبیعی‌ای که از ما دربرابر آن محافظت کند.

بسیار مهم است. گشنیز به طور غیرمعمولی دارای سطوح بالای دودسنال است.

دودسنال یک ترکیب طبیعی است که دو برابر آنتی بیوتیک قدرت دارد؛ بنابراین گشنیز می‌تواند درمانی پیشگیرانه برای بیماری سالمونلا باشد.

شما می‌توانید با افزودن آن به رژیم غذایی، بدن خود را از بیماری‌های ناخوشایند و حتی کشنده‌ مرتبط با این باکتری‌های مرگبار محافظت کنید.

بهبود سلامت استخوان

از خواص گشنیز، داشتن منبع سرشاری از کلسیم است که برای کسانی که به سلامت استخوان‌شان اهمیت می‌دهند ارزشمند است.

کلسیم و دیگر ترکیبات موجود در گشنیز موجب رشد و دوام استخوان‌ها و جلوگیری از پوکی استخوان می‌شوند.

افزودن حتی مقدار کمی گشنیز به رژیم غذایی، می‌تواند سال‌ها استخوان‌های شما را محکم و سلامت نگه دارد.

کلسیم بیشتر در مرکز برگ‌های گشنیز وجود دارد، پس اگر سلامت استخوان‌تان برای‌تان مهم است، این قسمت را هدف بگیرید!

بهبود گوارش

گشنیز، به علت عطر و بوی زیاد روغن‌های اسانسی‌اش، به ترشح مناسب آنزیم‌ها و آب‌گوارشی در معده کمک می‌کند.

در نتیجه سیستم گوارش و مری را برای پیش‌راندن غذا تحریک می‌کند. این گیاه، در درمان زگیل نیز مفید است.

گشنیز به دلیل مواد معدنی‌ای که دارد، علاوه بر عطر خوش، دارای خاصیت تحریک‌کنندگی نیز هست.

واسطه‌های عصبی هم با مصرف گشنیز تحریک می‌شوند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهند.

اضافه کردن منظم گشنیز به رژیم غذایی، سوءِهاضمه را کاهش می‌دهد.

افزودن مقدار کمی گشنیز در رژیم غذایی کودکانی احتمال افزایش کولیک شکمی در آنان وجود دارد، بسیار مفید است.

​

خواص گشنیز

درمان آبله

روغن‌های اسانسی در گشنیز دارای اسید‌ها و عناصر ضد‌میکروبی، آنتی اکسیدانی، ضدعفونی‌کننده و سم‌زدا هستند.

ویتامین‌های C و آهن این گیاه سیستم ایمنی را نیز تقویت می‌کنند. این عناصر باعث بهبود و جلوگیری از آبله می‌شوند.

همچنین از میزان درد می‌کاهند و برای بیماران آرامش‌بخش هستند. تحقیقات نشان داده‌اند.

مصرف مقدار زیاد ویتامین C، درمانی قطعی برای بیماری آبله است.

تنظیم عادت ماهانه

گشنیز محرکی طبیعی است و ترشحات غدد درون ریز را تنظیم می‌کند.

این تأثیر هورمونی به تنظیم سیکل قاعدگی کمک می‌کند و درد قاعدگی زنان را کاهش می‌دهد.

مراقبت از چشم

باز هم از خواص گشنیز دربرداشتن آنتی اکسیدان ها، ویتامین A، ویتامین C و مواد معدنی‌ای مانند فسفر است.

خواص گشنیز از بیماری‌های بینایی جلوگیری می‌کنند و کشیدگی عضله و فشار روی چشم را کاهش می‌دهند.

در برگ‌های گشنیز بتاکاروتن وجود دارد. بتاکاروتن از بیماری‌های متعدد چشمی جلوگیری می‌کند.

حتی روند از بین رفتن بینایی را در بیماران مسن، معکوس می‌کند.

درمان ورم ملتحمه چشم

گشنیز ماده ضدعفونی کننده‌ی بسیار خوبی است و دارای خواص ضد میکروبی‌ای است.

این گیاه از چشم‌ها در برابر بیماری‌های مسری مانند ورم ملتحمه، محافظت می‌کند.

روغن گشنیز از ترکیبات اصلی تعدادی محصولات مراقبتی چشم است.

کنترل دیابت

به علت اثر تحریک‌کنندگی گشنیز بر غدد درون‌ریز، ترشح انسولین از پانکراس افزایش می‌یابد و در نتیجه سطح انسولین خون بالا می‌رود.

این باعث تنظیم قند خون و پایین آمدن سطح قند در خون می‌شود. این خاصیت برای بیماران دیابتی و بیماری‌های مشابه بسیار مفید است.

سایر خواص گشنیز

گشنیز زخم، التهاب و اسپاسم را درمان می‌کند، از کبد محافظت و مانند شربت سینه عمل می‌کند.

این ماده، ضد سرطان، ضد تشنج، آنتی هیستامین و خواب‌آور است.

گشنیز به عنوان یک تقویت کننده‌ی قوای جنسی طبیعی شناخته می‌شود و به طور سنتی ترکیبش با سایر گیاهان، برای افزایش میل جنسی افراد استفاده می‌شود.

توجه:

گشنیز خطرات بسیار کمی دارد، اما مثل هر غذایی، ممکن است پوست نسبت به آن واکنش آلرژیک نشان بدهد.

یکی از عوارض جانبی غیر معمول گشنیز، حساسیت پیدا کردن برخی بیماران به نور خورشید است.

مصرف بیش از حد آن باعث می‌شود آنها نسبت به آفتاب سوختگی بیشتر حساس شوند، که می‌تواند در طولانی‌مدت منجر به سرطان پوست شود.

زنان باردار تا انجام تحقیقات بیشتر باید از خوردن گشنیز پرهیز کنند با این حال، برخی زنان ادعا کرده‌اند که مصرف گشنیز باعث افزایش شیرشان شده است.

ولی بهتر است احتیاط کنید و قبل از اینکه گشنیز را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

همچنین با دکتر خود مشورت کنید و به علائم و واکنش‌هایی که بدنتان از خودش بروز می‌دهد، توجه کنید.

بیماری‌های زبان | بیماری‌های دردناکی که کامتان را تلخ می کنند

بیماری زبان | بیماری های دردناکی که کامتان را تلخ می کنند

بیماری زبان یکی از دردناک ترین بیماری هاست چون با تغذیه رابطه مستقیم دارد و مانع از خوردن غذا می شود در نتیجه بدن ضعیف شده و بیماری دیرتر بهبود می یباد.

آشنایی با زبان و بیماری زبان

زبان دسته‌ای از ماهیچه‌های مخطط است که در درون دهان قرار دارد و به جویدن و هضم غذا کمک می‌کند.

زبان به‌وسیلهٔ پرزهایی که بر روی خود دارد تنها عضو برای چشیدن در بدن است. همچنین با توانایی حرکت به صورت‌های مختلف به تشکیل صداهای مختلف به صحبت کردن کمک می‌کند.

زبان به‌وسیله بزاق دهان همیشه مرطوب نگه داشته می‌شود و تعداد زیادی عصب و رگ به زبان کمک می‌کنند تا حرکت‌های مختلف را انجام دهد.

​

بیماری زبان

بعضی زبان را به‌عنوان قویترین ماهیچه بدن انسان می‌شناسند.

زبان یکی از بخش های بدن است که وسیله حرف زدن ما بوده و نقش موثری در بلع غذا و سایر فعالیت های بدن دارد.

اما بد نیست بدانید، زبان ما می تواند نشان دهنده بیماری هایی باشد که به آنها مبتلا شده ایم. تا جایی که پزشکان بر این باورند که انواع مختلف بیماری زبان، انعکاس دهنده تمام بیماری های بدن انسان است.

برخی از مشکلات زبان می تواند بی خطر و یا به علت کاهش ویتامین های بدن و یا ابتلا به بیماری های ایدز یا سرطان دهان باشد.

بیماری زبان جغرافیایی

در این نوع از بیماری زبان که یک عارضه خوش خیم محسوب می شود، رویه زبان شکلی شبیه نقشه جغرافیایی به خود می گیرد.

زبان جغرافیایی یا بیماری زبان جغرافیایی  در اثر تغییر ژنتیک به وجود می آید و با سرطان دهان و زبان ارتباطی ندارد بنابر این نگران نباشید.

​

بیماری زبان

در بیماری زبان جغرافیایی پاپیلا که برآمدگی های کوچک و سفید صورتی رنگ روی زبان است، از سطح زبان پاک می شود و زبان به شکل صاف، قرمز رنگ و با کناره های برآمده دیده می شود.

در این شکل زبان فقط افزایش حساسیت به موادغذایی، انواع خمیردندان ها، ادویه جات و ترشی جات به وجود می آید که پزشک با تجویز مسکن و داروهای ضدالتهاب، آن را کاهش می دهد.

1 تا 3 درصد مردم جهان در هر سنینی به این عارضه مبتلا می شوند.

بیماری لوکوپلاکیا زبان

در بیماری لوکوپلاکی که یکی از شایع ترین بیماریهای دهان است،ضایعات سفیدرنگ و ضخیمی روی زبان، لثه‌ها و داخل گونه‌ها دیده می شود.

علت این بیماری مشخص نیست اما استعمال دخانیات و قلیان می تواند این بیماری را تشدید کند.

این بیماری هیچ علامت و درمانی ندارد و به خودی خود از بین می رود اما در موارد نادر می تواند نشانه اولیه سرطان باشد.

بیماری زبان شیاردار

در عارضه زبان شیاردار که 5 درصد مردم به آن مبتلا هستند، شکاف‌ها و شیارهایی با عمق متفاوت روی سطح زبان به وجود می آید.

علت این بیماری مشخص نیست واین بیماری با هیچ علائمی همراه نیست، در این بیماری اصلی ترین شکاف در وسط زبان قرار دارد.

این بیماری اغلب در مردان و در80 درصد کودکان مبتلا به سندرم داون به وجود می آید.

​

بیماری زبان

بیماری زبان مودار سیاه

این بیماری از نا خوش آیند ترین بیماری های زبان است که در آن سطح زبان تیره رنگ و همراه با مو می شود.

شاید شما نیز با دیدن این شکل زبان وحشت کنید اما باید بدانید این بیماری نیز بی ضرر است و پوشش سیاه بر روی زبان به علت باکتری های خاصی به وجود می آید که به دلیل عدم رعایت بهداشت بر روی زبان رشد می کند.

در این بیماری با رشد مخمر‌ها در دهان پاپیلا نیزرشد می کند و برآمدگی هایی مو مانند، 15 برابر طول معمولی یک پاپیلابه وجود می آورد.

این بیماری بعد از مدتی و با رعایت بهداشت دهان از بین می رود. این بیماری می تواند نشانه ای از بیماری دیابت باشد و یا پس از مصرف آنتی بیوتیک های خاص ظاهر گردد.

از علت های این بیماری می توان عدم رعایت بهداشت دهان، مصرف مواد دخانی، مصرف زیاد قهوه، استفاده از آنتی بیوتیک و تشنه ماندن را نام برد.

بیماری زبان موج دار و دندانه ای

زبان موج دار اغلب در بچه‌ها دیده می شود اما می تواند نشانه ای از بیماری کم کاری تیروئید در بزرگسالان نیز باشد.

بیماری زبان قرمز توت فرنگی

در این بیماری، زبان به رنگ سرخ درخشان و روشن دیده می شود که علت آن ممکن است کمبود آهن یا ویتامین 12 B باشد.

این ویتامین‌ها از مواد ضروری برای بالغ شدن پاپیلاها یا جوانه های چشایی زبان هستند بنابراین اگر شما دچار کمبود این مواد باشید، جوانه های چشایی تان را از دست می دهید و زبانتان بسیار صاف و درخشان می شود.

با از بین رفتن جوانه های چشایی ممکن است شما در صورت مصرف مایعات داغ یا غذاهای تند احساس درد کنید.

کمبود ویتامین B 12اغلب در افراد گیاهخوار دیده می شود زیرا این ویتامین در گوشت‌ها یافت می شود. اگر گیاهخوارید وزبانتان به رنگ قرمز توت فرنگی درآمده از پزشکتان بخواهید مکمل ویتامین برایتان تجویز کند.

بیماری های خودایمنی نیز می تواند سبب کمبود ویتامین شود.

بیماری ضایعات مداوم قرمز روی زبان

این نوع بیماری زبان باعث بروز ضایعاتی می شود که بر خلاف آفت های دهانی که در دو هفته به خودی خود رفع می شوند، ادامه پیدا می کنند، و شما باید با مشاهده این بیماری زبان فورا به پزشک مراجعه کنید.

این ضایعات ممکن است نشانه اولیه سرطان دهان باشد بنابراین حتی اگر دردی ندارید نیز آن‌ها را جدی بگیرید وتصور نکنید که سرطان زبان فقط در افراد بیمار و سالمند ایجاد می شود.

یا این که با مصرف دخانیات ارتباط دارد، بلکه ممکن است سرطان دهانی به وسیله ویروس «پاپیلوم» یا «زگیل انسانی» (HPV) ایجاد شود.

​

بیماری زبان

بیماری زبان زرد

در این بیماری زبان یک لایه ضخیم زرد رنگ بر روی زبان به وجود می آید که به علت عفونت های قارچی است.

شیوع این بیماری درکودکان و نوجوانان بیشتراست و باید با مشاهده این بیماری به دندانپزشک مراجعه کنید تا از علت آن مطلع شوید.